Do 15 sierpnia można oglądać wystawę poświęconą herbowi Poznania! Na dziedzińcu przed urzędem miasta opisana została historia oraz symbolika miejskiej pieczęci, która z czasem zamieniła się w herb. Jej początki sięgają średniowiecza.
Na Wolnym Dziedzińcu urzędu miasta stanęła wyjątkowa wystawa - w całości poświęcona herbowi Poznania. 21 plansz wyjaśnia jego pochodzenie, odsłania bogatą symbolikę, a także przybliża jego skomplikowane dzieje. Ekspozycji towarzyszy premiera książki, przedstawiającej historię najważniejszego miejskiego znaku.
Wystawa nosi tytuł "Poznaj herb Poznania". Jej autorem i pomysłodawcą jest Aleksander Bąk, heraldyzer oraz weksylograf, syn Jerzego Bąka - poznańskiego artysty-plastyka i architekta wnętrz, który jest autorem stylistyki obecnej formy herbu.
Choć współczesny wizerunek herbu naszego miasta jest ogólnie znany, to znaczenie średniowiecznej symboliki do dziś nie zostało jednoznacznie wyjaśnione. Popularny przekaz wiąże patronat apostołów z wezwaniem katedry, a mury i skrzyżowane klucze mają symbolizować samorządność. W moim przekonaniu wizerunek heraldyczny jest raczej manifestacją stołecznej rangi Poznania, jako siedziby władcy odrodzonego Królestwa Polskiego - wyjaśnia Aleksander Bąk.
Herb Poznania przedstawia znajdujący się w błękitnym polu mur obronny z trzema basztami i otwartą bramą. Nad środkową basztą znajduje się gotycka tarcza z piastowskim orłem w koronie - to nawiązanie do herbu Przemysła II, za którego czasów Poznań pełnił funkcję stołeczną - przypominają urzędnicy. Na mniejszych, bocznych wieżach stoją święty Piotr (z kluczem) oraz święty Paweł (z mieczem). To patroni katedry poznańskiej, najstarszej w Polsce, a zarazem również patroni Poznania. Obok nich widnieją złote sześcioramienne gwiazdy i półksiężyce. W bramie znajdują się złote skrzyżowane klucze - symbol samorządności, a nad nimi równoramienny krzyż. Nad herbem widać złotą koronę - kolejne przypomnienie o czasach, gdy Poznań był stolicą - czytamy w komunikacie poznańskiego magistratu.
Wygląd herbu zmieniał się jednak z upływem lat. Najstarszy jego znany wizerunek widnieje w dokumencie z 1344 roku - niewiele różnił się on od obecnego.
