Paul Jankowski z Bredy: Jestem dumny ze swojego nazwiska

Historia Bronisława Jankowskiego jest podobna do innych historii żołnierzy generała Maczka. Po wyzwoleniu Bredy stacjonował ze swoją dywizją w mieście, przeczekując zimę. Wtedy poznał Holenderkę Bep Timmers.

Tak jak wielu innych żołnierzy, którzy nie mogli wrócić do Polski, udał się z powrotem do miasta, które go tak serdecznie przywitało i ożenił się z Bep Timmers.

Paul Jankowski pamięta z dzieciństwa swojego dziadka. Jak opowiada, kiedy miał 9 lat, siadł przy jego łóżku, gdy Bronisław już ciężko chorował (zmarł w 1989 r.). 

Wpisał mi się do pamiętnika po polsku i babcia musiała to przetłumaczyć na niderlandzki - wyznał Paul. 

Bronisław Jankowski nie mówił dobrze po niderlandzku. Choć jak przyznał Paul, "pamiętam, że po niderlandzku przeklinał".

Dziadek nigdy nie opowiadał o wojnie. Nigdy nie wspominał wojny, ani nawet samego wyzwolenia Bredy. To był dla niego zamknięty rozdział. Tutaj rozpoczął nowe życie - opowiadał Jankowski.

Rodzina z pokolenia na pokolenie przekazuje pamięć o swoim przodku i polskich wyzwolicielach, chociaż ani Paul, ani jego ojciec i dzieci nie mówią po polsku.

Paul gra na trąbce w orkiestrze - na wszystkich uroczystościach z okazji wyzwolenia Bredy. 

Przekazujemy tę pamięć z pokolenia na pokolenia - mówił Paul. 

Ostatnio kilkunastoletnia córka Paula wygłosiła w szkole referat na temat swojego pradziadka i historii wyzwolenia Bredy. 

Jestem dumny ze swojego nazwiska i zawsze wyjaśniam, kim był mój dziadek i opowiadam historię wyzwolenia Bredy - podsumował Jankowski.