W niedzielę 20 marca o godzinie 16.33 rozpocznie się astronomiczna wiosna, która potrwa do 21 czerwca. W tym czasie na nocnym niebie będzie można zobaczyć wszystkie planety, rój meteorów, przez lornetkę dostrzec kometę C/2021 O3. 16 maja z terytorium Polski będzie widoczne częściowe zaćmienie Księżyca.
Astronomiczna wiosna definiowana jest jako moment, w którym Słońce osiąga punkt równonocy wiosennej, zwany punktem Barana. Dokładny moment, gdy to nastąpi, to 20 marca o godzinie 16.33.
Punkt Barana nie znajduje się w gwiazdozbiorze Barana. Jest położony w konstelacji Ryb. W 2597 roku punkt Barana będzie znajdował się w gwiazdozbiorze Wodnika.
Tej wiosny będziemy mieć okazję dostrzec na niebie wszystkie planety.
Merkury, czy pierwsza z planet licząc w odległości od Słońca, będzie dostępny do obserwacji po zachodzie Słońca na zachodnim niebie od kwietnia do maja, najlepiej widoczny stanie się na przełomie tych dwóch miesięcy.
Z kolei Wenus na wiosnę widoczna będzie na niebie porannym. Nad ranem widoczna będzie też planeta Mars.
Jowisz, największa planeta Układu Słonecznego, będzie wiosną zachowywać się podobnie jak Mars. Zaczniemy ją widzieć od kwietnia na porannym niebie, a potem każdego dnia będzie wschodzić o 3,5 minuty wcześniej. Analogiczną sytuację będziemy mieć z Saturnem, którego dostrzeżemy przed wschodem Słońca już w marcu.
Wszystkie wspomniane planety będzie widać gołym okiem. Natomiast do dostrzeżenia Urana potrzebna będzie lornetka lub teleskop. Planeta ta wędruje po niebie w pierwszej części nocy, zachodząc początkowo około godziny 23, a na przełomie kwietnia/maja już równo ze Słońcem.
Ostatnia planeta w Układzie Słonecznym, czyli Neptun, również nie będzie możliwa do obserwacji bez przyrządu optycznego.
Ciekawym widokiem na niebie są zbliżenia planet, albo planet z Księżycem, zwane koniunkcjami. Na porannym niebie pod koniec kwietnia przez pewien okres w jednej linii będą widoczne Jowisz, Mars i Saturn oraz wędrująca wśród nich Wenus. A dodatkowo pomiędzy 25 a 27 kwietnia poniżej linii tych planet będzie przemieszczał się Księżyc.
Z gwiazdozbiorów widocznych na początku wiosny dostrzeżemy jeszcze Oriona z jasnymi gwiazdami rozmieszczonymi tak, że przypominają sylwetkę człowieka, w tym z trzema gwiazdami ułożonymi w jednej linii, stanowiącymi tzw. Pas Oriona. Niedaleko Oriona jest Wielki Pies z gwiazdą - Syriuszem. Po przeciwnej stronie znajduje się gwiazdozbiór Byka z jasną gwiazdą Aldebaran. Niedaleko Oriona widać też gwiazdozbiór Bliźniąt z parą jasnych gwiazd Kasto i Polluks.
Wiosną można też spojrzeć na tzw. Trójkąt Wiosenny. To nie gwiazdozbiór, tylko asteryzm, czyli charakterystyczny układ gwiazd, który nie znajduje się na liście gwiazdozbiorów (np. Wielki Wóz też jest asteryzmem, a nie gwiazdozbiorem). W skład Trójkąta Wiosennego wchodzą gwiazdy: Regulus z konstelacji Lwa, Arktur z Wolarza oraz Spika z Panny.
Łatwym do rozpoznania gwiazdozbiorem jest Kasjopea z gwiazdami ułożonymi w literę W. Część osób potrafi odnaleźć Wielki Wóz, będący częścią gwiazdozbioru Wielkiej Niedźwiedzicy, a także Mały Wóz, będący fragmentem konstelacji Małej Niedźwiedzicy. W Małym Wozie widoczna jest Gwiazda Polarna.
Wiosną będzie także okazja, by zobaczyć kometę C/2021 O3 (PanSTARRS). Odkryto ją 26 lipca 2021 r. Według obliczeń 21 kwietnia osiągnie peryhelium, czyli punkt swojej orbity znajdujący się najbliżej Słońca. Będzie wtedy na niebie znajdować się w konstelacji Wieloryba.
Spośród rojów meteorów warto spojrzeć na Lirydy, które są aktywne od 16 do 25 kwietnia, z maksimum 21 lub 22 kwietnia.
Wiosenne pełnie Księżyca nastąpią 16 kwietnia, 16 maja i 14 czerwca, a z kolei nów będzie 1 kwietnia, 30 kwietnia i 30 maja. W dniu 16 maja będzie całkowite zaćmienie Księżyca, w Polsce widoczne będzie jako zaćmienie częściowe przy zachodzie Księżyca.
Z kolei 30 kwietnia nastąpi częściowe zaćmienie Słońca (Ocean Spokojny, Ameryka Południowa). W Polsce zaćmienie to nie będzie widoczne.
Zmiana czasu zimowego na letni w 2022 roku odbędzie się w nocy z 26 na 27 marca. Zegarki przestawimy wtedy o godzinę do przodu (z 02:00 na 3:00), czyli będziemy spać o godzinę krócej.
Zmiana czasu obowiązuje w ok. 70 krajach na całym świecie. W UE do czasu zimowego wraca się w ostatnią niedzielę października, a na czas letni przechodzi się w ostatnią niedzielę marca.
W Europie czasu nie zmienia tylko Islandia, Białoruś i Rosja. Czas letni i zimowy stosuje większość Stanów Zjednoczonych i Kanady oraz część Australii. Stosowany jest on też w niektórych regionach Kuby, Argentyny, Chile, Brazylii, Paragwaju i Urugwaju - w zależności od regionu. Zmiana czasu, poza pojedynczymi przypadkami, nie obowiązuje praktycznie w całej Azji i Afryce.
W 2021 roku pojawił się pomysł, żeby zrezygnować ze zmiany czasu. W praktyce jednak, okazało się to nie takie proste, jakby mogło się wydawać.
