Kudowa-Zdrój: Uzdrowisko, Kaplica Czaszek i Muzeum Zabawek

Pierwsza wzmianka o miejscowości pojawia się w 1477 roku w dokumencie Henryka Starszego, syna czeskiego króla, Jerzego z Podiebradu. Mowa jest wówczas o wiosce Lipolitov. W XVI wieku dochodzi do zmiany na Chudoba, później Kudoba. Od 1945 roku obowiązuje polska nazwa Kudowa-Zdrój.

Najstarsze informacje o źródłach mineralnych pochodzą z 1580 roku. Ponad pół wieku później o tutejszych wodach pisano już, że są dobre w smaku i zdrowe. Pierwszym właścicielem uzdrowiska był naczelny dowództwa wojsk cesarskich z czasów wojny trzydziestoletniej - Albrecht von Wallenstein. Pierwsze, drewniane urządzenia do kąpieli pojawiły się około 1630 roku. Sto lat później tutejsze wody były już eksportowane za granicę.

Pod koniec XVIII wieku właścicielami uzdrowiska została spółka lekarzy. Nastąpił dynamiczny rozwój Kudowy-Zdroju. Pojawiły się budynek z dwudziestoma wannami i miejsce dla kuracjuszy. W XIX wieku oficjalnie potwierdzone, że tutejsze wody leczą choroby serca. Kolejny, dynamiczny rozwój to początek XX wieku. Uzdrowisko z Wrocławiem połączyła kolej. Pojawiają się pensjonaty. Wybudowano hotel z teatrem. Rocznie uzdrowisko odwiedzało osiem tysięcy osób.

Dziś to jedno z popularniejszych uzdrowisk na ziemiach kłodzkich.

To jedno z najważniejszych miejsc w Kudowie-Zdroju. Park powstał w XVIII wieku w miejscu, gdzie pojawiły się źródła mineralne. Przy zabytkowych alejkach można znaleźć egzotyczną roślinność. Są tutaj agawy, kaktusy czy rododendrony. To tu znajduje się Pijalnia Wód Mineralnych, a tuż obok niej sala koncertowa. W samej pijalni zachwycają freski pokazujące Dolny Śląsk z początku XX wieku. Uwagę przykuwa także Sanatorium Polonia, w którym dziś znajduje się między innymi Teatr Zdrojowym imienia Stanisława Moniuszki. W parku znajdziemy także popiersie słynnego kompozytora.

To właśnie osobom z problemami kardiologicznymi były przed wiekami w pierwszej kolejności polecane tutejsze wody źródlane. Dziś w Kudowie-Zdroju leczy się między innymi choroby układu krwiotwórczego - niedokrwistość, choroby ortopedyczno-urazowe, układu krążenia, reumatologiczne, otyłość czy nadczynność tarczycy. 

Uzdrowisko specjalizuje się także w leczeniu dzieci. Kuracjom w tutejszych domach zdrojowych sprzyja położenie i klimat miasteczka. W osłoniętej Górami Stołowymi i Wzgórzami Lewińskimi, oraz gęstymi lasami Kudowie klimat jest łagodniejszy niż w innych miejscach Kotliny Kłodzkiej.

O tym, jak wyglądało życie mieszkańców uzdrowiska w XVIII wieku i późniejszych latach możemy przekonać się w Muzeum Kultury Ludowej Pogórza Sudeckiego. To jedyny na Dolnym Śląsku skansen, przy budowie, którego wykorzystano stare domy. Niektóre trafiły to z okolicy Nowej Rudy czy Kamiennej Góry. Każdy z nich jest wyposażony w wiekowe sprzęty.

Możemy tu odwiedzić zabytkową kuźnię czy chałupę z piecem chlebowym.

Bez wątpienia miejsce, które przypadnie do gustu nie tylko dzieciom, ale także dorosłym to kudowskie Muzeum Zabawek. Ponad dziesięć lat temu założyli je miłośnicy rzezy, którymi lubimy się bawić. W ciągu kilku lat zbiory stały się największymi w kraju. Dziś to ponad pięć tysięcy zabawek z całej Europy. Te prezentowane są w dwunastu salach, których powierzchnia liczy ponad 400 metrów kwadratowych.

To grobowiec ofiar wojen śląskich z XVIII wieku i osób, które zmarły z powodu chorób zakaźnych. Jego ściany i sufit wyłożone są trzema tysiącami czaszek i ludzkich kości. Pod podłogą, w specjalnej krypcie, znajdują się kilkadziesiąt tysięcy ludzkich szczątków.

Kaplica powstała w 1776 roku. Ukończenie grobowca trwało osiem lat. To miejsce ma przypominać o przemijalności i kruchości ludzkiego życia.

W nocy z 14 na 15 sierpnia odprawiana jest tu msza święta, za tych, którzy tu spoczywają i za tych, którzy zmarli z powodu chorób. To jedyne takie miejsce w Polsce.

To jeden z najstarszych festiwali muzycznych w Polsce. Po raz pierwszy zorganizowano go 15 lipca 1962 roku w dziewięćdziesiątą rocznicę śmierci Stanisława Moniuszki.

W ponad pięćdziesięcioletniej historii tego wydarzenia, w Teatrze Zdrojowym, Sali Koncertowej w Pijalni Wód Mineralnych czy w Parku Zdrojowym wystąpiło kilka tysięcy śpiewaków i muzyków z całego świata. Gościły tu zespoły operowe, orkiestry symfoniczne i kameralne z USA, Japonii, Kuby czy Meksyku. To jeden z najważniejszych festiwali muzycznych w kraju, na którym można poznać twórczość Stanisława Moniuszki. Festiwal organizowany jest w okresie letnim.

(j.,mn)