Niesamowite odkrycie: kofeina może łagodzić problemy ruchowe u osób dotkniętych chorobą Parkinsona! Sensacyjne wyniki badań opublikowali naukowcy z kanadyjskiego uniwersytetu McGill.
Jak podał uniwersytet, prowadzono już badania dowodzące, że u osób, które piją kawę, jest mniejsze ryzyko wystąpienia choroby Parkinsona. Aż do badania przeprowadzonego w Kanadzie nikt nie zastanawiał się jednak nad klinicznym zastosowaniem takich obserwacji. To jest jedno z pierwszych badań pokazujących korzystny wpływ kofeiny na problemy ruchowe chorych na parkinsona - powiedział dr Ronald Postuma, pomysłodawca badania, profesor medycyny na wydziale neurologii i neurochirurgii uniwersytetu McGill.
Kofeina, którą można znaleźć w kawie, herbacie czy wielu napojach, działa na ośrodkowy układ nerwowy oraz układ sercowo-naczyniowy pobudzająco i czasowo zmniejszając poczucie zmęczenia. Chcemy odkryć, jak kofeina może wpływać na ospałość i ruchowe symptomy choroby Parkinsona, takie jak powolność ruchów, sztywność mięśni, drżenie i utratę równowagi - wyjaśniał Postuma.
W badaniu, którego opis publikuje właśnie pismo "Neurology", wydawane przez American Academy of Neurology, uczestniczyło 61 osób z chorobą Parkinsona. Grupa kontrolna otrzymywała placebo, zaś druga grupa - 100 mg kofeiny dwa razy dziennie przez trzy tygodnie, a potem 200 mg kofeiny przez kolejne trzy tygodnie. To mniej więcej tyle, co 2 i 4 filiżanki kawy dziennie.
Osoby, którym podawano kofeinę, doświadczyły poprawy możliwości ruchowych. Stąd też badacze chcą dalej prowadzić obserwację wpływu kofeiny w dłuższych okresach.
Niemniej już teraz dr Postuma sądzi, że lekarze powinni rozważać podawanie kofeiny jako suplementu w leczeniu chorych.
Nie wiadomo jeszcze, dlaczego kofeina działa na parkinsonizm. Postuma przypuszcza, że kofeina zwiększa działanie obecnej w mózgu dopaminy - choroba Parkinsona to skutek obumierania tych komórek w mózgu, które produkują dopaminę.
Badanie, które sfinansowały Canadian Institutes of Health Research i Webster Foundation, prowadzili naukowcy z McGill University, Toronto Western Hospital i brazylijskiego Pontifical Catholic University w Paranie.
