Ceremonia otwarcia igrzysk. Wielka niewiadoma?

W oprawie artystycznej mają się znaleźć takie elementy jak pokazy kung-fu, opera pekińska, czy też występy akrobatów. Nadal w ścisłej tajemnicy utrzymywane jest nazwisko osoby, która na Narodowym Stadionie Olimpijskim w Pekinie zapali znicz olimpijski.

Każda z dotychczasowych ceremonii otwarcia była wyjątkowa i odzwierciedlała czasy, w 

których impreza się odbywała.

W Antwerpii w 1920 roku ceremonii otwarcia igrzysk po raz pierwszy w historii towarzyszyło zapalenie znicza olimpijskiego, a po raz pierwszy w XX wieku w świat, jako symbol pokoju, wypuszczono gołębie. Na maszt została wciągnięta flaga olimpijska, na której znajdowało się pięć splecionych ze sobą kół, symbolizujących pięć kontynentów.

16 lat później, w opanowanym przez hitleryzm Berlinie niektórzy sportowcy, m.in. z Austrii, Bułgarii czy Włoch, maszerując przed trybuną honorową wyciągali do góry w geście pozdrowienia prawą rękę i wznosili okrzyk "Heil Hitler". Innym historycznym wydarzeniem było przybycie na stadion sztafety z ogniem olimpijskim, który 12 dni wcześniej został rozniecony w kolebce starożytnych igrzysk - Olimpii, na greckim Peloponezie.

W 1956 roku podczas inauguracji zimowych igrzysk we włoskim kurorcie Cortina d'Ampezzo po raz pierwszy olimpijską przysięgę w imieniu wszystkich sportowców złożyła kobieta - narciarka Giuliana Minuzzo-Chenal. 12 lat później, w Meksyku, tamtejsza biegaczka Enriqueta Bassilia Sotelo została pierwszą kobietą, która zapaliła znicz olimpijski.

Znicz Igrzysk XVIII Olimpiady w 1964 roku w Tokio zapalił Yoshinoro Sakai, japoński student, który urodził się w okolicach Hiroszimy w dniu, kiedy bomba atomowa zniszczyła to miasto. W czasie uroczystości otwarcia igrzysk w Monachium w 1972 roku większość ekip witały charakterystyczne dla nich melodie, wykonywane przez taneczną orkiestrę Kurta Edelhagena. I tak m.in. sportowcom radzieckim towarzyszyła "Kalinka", a Brytyjczykom -

muzyka Bitelsów.

Letnia olimpiada w 1980 roku w Moskwie została zbojkotowana przez państwa należące do NATO. Jednak część komitetów olimpijskich, za namową władz MKOl, zdecydowała się przysłać swoich reprezentantów. Podczas ceremonii otwarcia i w czasie igrzysk wystąpili oni pod flagą olimpijską, rezygnując z używania emblematów narodowych.

Cztery lata później w Los Angeles zabrakło z kolei ekip państw tzw. bloku wschodniego, z wyjątkiem Rumunii i Jugosławii. Sportowcom z tych krajów publiczność podczas ceremonii otwarcia zgotowała owację na stojąco. Duże piętno na ceremonii otwarcia odcisnął pobliski Hollywood. W wyreżyserowanym przez Stanleya Kubricka przedstawieniu wzięło udział ponad dziesięć tysięcy aktorów i statystów. Jednym z fajerwerków był "człowiek-rakieta" - postać, która przy pomocy silników wleciała na stadion.

Największe głosy operowe Hiszpanii, m.in. Jose Carreras, Placido Domingo, Montserrat Caballe i Teresa Berganza, uświetniły ceremonię otwarcia igrzysk w Barcelonie w 1992 roku. Znicz zapalił niepełnosprawny sportowiec na wózku inwalidzkim, który wystrzelił z łuku płonącą strzałę, co stanowiło demonstrację siły ludzkiej woli, dzięki której można pokonać kłopoty i trudności dnia codziennego.

W 1994 roku w norweskim Lillehammer, z powodu przenikliwego zimna, po raz pierwszy od 74 lat zrezygnowano z wypuszczenia w świat symbolizujących pokój gołębi. Ich "substytut" stanowiły setki białych balonów. Uczestnicy uroczystości minutą ciszy uczcili pamięć ofiar wojny w byłej Jugosławii. Pochodnię z ogniem olimpijskim dostarczył skoczek narciarski Stein Gruben, który miał symbolizować "ognistego ptaka" i na stadionie wylądował po krótkim locie ze skoczni Lysgaardsbakken.

Inauguracja igrzysk w Atlancie w 1996 roku trwała cztery godziny. Z powodu powstałego w jej trakcie półgodzinnego opóźnienia zawody zostały otwarte ... po północy, a więc już 21, a nie jak planowano, 20 lipca. Publiczność miała możliwość wysłuchania fragmentów przemówienia sławnego działacza murzyńskiego, urodzonego w Atlancie, Martina Lutera Kinga. Znicz olimpijski zapalił jeden z najsłynniejszych bokserów świata, cierpiący na

chorobę Parkinsona Muhammed Ali.

Charakterystyczne dla Japonii dźwięki dzwonów buddyjskiej świątyni i pokazy mistrzów sumo pojawiły się podczas inauguracji zimowej olimpiady w Nagano w 1998 roku. Sumici nieśli także tabliczki z nazwami państw-uczestników igrzysk. Nie byłoby w tym nic nadzwyczajnego, gdyby nie fakt, że mimo ujemnej temperatury mieli na sobie tylko skąpe opaski.

Podczas ceremonii otwarcia igrzysk w Sydney w 2000 roku pod wspólną, nie przedstawiającą dzielącej je granicy, flagą maszerowali sportowcy obu, skłóconych ze sobą, państw koreańskich. W czasie zapalenia znicza olimpijskiego doszło do symbolicznego połączenia wody z ogniem. Znicz, w chwili przyłożenia ognia, znajdował się w wodzie.

W inauguracyjnym widowisku wzięli udział reprezentanci 45 plemion aborygeńskich z terytorium całej Australii i okolicznych wysp. Ci z odległych rejonów przybyli do Sydney, w myśl tradycji szczepów przemierzających australijskie bezdroża, pieszo.

9 lutego 2002 roku nad stadionem Rice-Eccles w Salt Lake City unosił się duch ataku terrorystycznego na Nowy Jork z 11 września 2001 roku. Nigdy wcześniej nad bezpieczeństwem uczestników ceremonii nie czuwały wojskowe myśliwce i śmigłowce. Na czas uroczystości zamknięto miejscowe lotnisko, a w utworzonej nad stadionem specjalnej strefie nie miał prawa pojawić się żaden samolot.

W uroczystości wzięli udział nowojorscy policjanci i strażacy, ratujący ludzi po zamachu Al-Kaidy. Przywieźli oni poszarpaną i zabrudzoną amerykańską flagę, która feralnego dnia powiewała nad Światowym Centrum Handlu. Z kolei flagę olimpijską wnieśli przedstawiciele pięciu kontynentów i ośmiu różnych dziedzin życia. Był wśród nich m.in. laureat pokojowej nagrody Nobla i były prezydent Polski Lech Wałęsa.

Cztery lata temu w Atenach gospodarze skupili się na symbolicznym przedstawieniu historii rozwoju greckiej cywilizacji i olimpizmu - od starożytności do pierwszych igrzysk nowożytnych w Atenach w 1896 roku.

Podczas otwarcia zimowych igrzysk w Turynie w 2006 roku główne role odegrały kobiety. Flagę olimpijską wniosły na stadion aktorki Sofia Loren i Susan Sarandon, laureatka pokojowej nagrody Nobla Wangari Maathai, Somaly Mam z Kambodży, chilijska pisarka Isabelle Allende i biegaczka Maria Mutola z Mozambiku, znicz zapaliła narciarka Stefania Belmondo, a włoską flagę dostarczyła modelka Carla Bruni, która obecnie jest żoną francuskiego prezydenta Nicolasa Sarkozy'ego.