Widok jakiego nie da się zapomnieć: domy, ogrody, drogi i pola, wszystko oblepione żrącym szlamem. Gdzieś w tym mule, z pewnością leżą ciała ofiar. Oficjalnie mówi się o sześciu poszukiwanych, nieoficjalnie władze przyznają, że może ich być więcej. Wielu ludzi wciąż poszukuje swoich bliskich - poinformował dzisiaj Maciej Pałahicki.

Trwa wielkie sprzątanie - relacjonował w czwartek rano Maciej Pałahicki. Mieszkańcom pomaga m.in. wojsko, wolontariusze, przedstawiciele organizacji humanitarnych. Większość prac wykonują jednak sami, brodząc w czerwonym szlamie - najczęściej bez rękawiczek. Nikt nie potrafi powiedzieć jaki wpływ na życie mieszkańców będzie miał trujący szlam. Na tym terenie nie powinna już stanąć ludzka stopa, ale ludzie nadal chcą tam żyć.

Czerwony muł zalał kilkadziesiąt kilometrów kwadratowych. Niektóre budynki zatopione były do wysokości jednego metra. To, co dziś udaje się uratować, mieści się nierzadko w niewielkich torbach - opowiada nasz dziennikarz.

Okolice wsi Kolontar, zaraz po tragedii, przypominały krajobraz marsjański. Wszystko pokrywał trujący i żrący szlam. Naprawa tego, co zniszczył muł potrwa miesiące, a nawet lata. Może pochłonąć miliardy euro. Już wiadomo, że nie wszystko uda się uratować - relacjonował Maciej Pałahicki w środę wieczorem.

Wszyscy tu mówią tylko o jednym. Dzienniki telewizyjne w całości poświęcone są temu, co stało się w Ajko i okolicznych wsiach. Tytuły gazet krzyczą o wielkiej katastrofie ekologicznej. To było jak tsunami, czerwone tsunami. - powiedziała naszemu dziennikarzowi mieszkanka jeden z zalanych wiosek.

Przez cały czas, przebywający na skażonym ternie powinni oddychać w ochronnych maskach - tak trujący jest czerwony szlam. Żrący ług, silnie zasadowy, powoduje oparzenia, gorsze nawet od poparzeń kwasem.