Polski inżynier Mieczysław Bekker skonstruował łazika księżycowego dla misji Apollo

Statek Apollo 17 wystartował 7 grudnia 1972 r. W czwartym dniu misji astronauci Eugen Cernan i Harrison H. Schmitt w lądowniku opuścili się na powierzchnię Księżyca (na orbicie w module dowodzenia pozostał trzeci członek załogi Ronald Evans).

Na powierzchni Księżyca Cernan i Schmitt przebywali przez 75 godzin. Przez ponad trzy dni pobytu zabrali z naturalnego satelity Ziemi ponad 110 kg próbek skał księżycowych. Podczas trzech wyjść na powierzchnię Księżyca pokonali niemal 36 km, a pomógł im w tym łazik Lunar Roving Vehicle (LRV).

Dla pojazdów LRV była to już trzecia misja kosmiczna, bo łaziki tej konstrukcji brały udział także w wyprawach Apollo 15 i Apollo 16.

Mieczysław Bekker (ur. w 1905 r.) w II Rzeczpospolitej ukończył studia inżynierskie na Politechnice Warszawskiej, po których zaczął prace dla wojska, m.in. zajmując sie badaniami dotyczącymi samochodów terenowych. Uczestniczył w wojnie obronnej we wrześniu 1939 r. i udało mu się przedostać na Zachód. W 1942 r. zaczął pracę dla rządu kanadyjskiego w biurze konstrukcji czołgów. W armii Kanady dosłużył się stopnia podpułkownika.

W 1956 r. przeniósł się do USA, gdzie również pracował dla wojska jako inżynier. Był tez profesorem i wykładowcą na Uniwersytecie Michigan i Massachusetts Institute of Technology (MIT). W największym koncernie motoryzacyjnym świata General Motors objął stanowisko dyrektora Instytutu Badań w Santa Barbara w Kalifornii.

W 1961 r., w związku z rozpoczęciem projektu Apollo, którego celem było wysłanie człowieka na Księżyc, NASA ogłosiła konkurs na skonstruowanie pojazdu, który będzie zdolny poruszać się po Srebrnym Globie. Do rywalizacji przystąpiły zespoły kierowane przez dwóch polskich inżynierów - Mieczysława Bekkera (firmy General Motors i Boeing) i Stanisława Rogalskiego (firma Grunman). Ostatecznie wygrał projekt Lunar Roving Vehicle skonstruowany przez zespół profesora Bekkera.

Konstrukcja inżyniera Bekkera ważyła nieco ponad 200 kg i miała długość ponad 3 metrów. LRV mógł przewieźć ładunek o wadze prawie 500 kg. Pojazd poruszał się na kołach, których opony wykonano z drutu (ocynkowanego) fortepianowego, a do zrobienia bieżnika użyto elementów tytanowych.

W warunkach księżycowych LRV mógł przejechać ok. 90 km. Maksymalna prędkość wynosiła 13 km/h.

Wszystkie trzy egzemplarze Lunar Roving Vehicle - w zgodnej opinii specjalistów - świetnie zdały egzamin, przed którym stanęły w misjach Apollo. Wszystkie też pozostały na Księżycu i być może natrafią na nie uczestnicy kolejnych misji na Srebrny Glob. Przypomnijmy, że w planach trwającego programu Artemis jest ponowne wysłanie ludzi na Księżyc, co ma nastąpić w 2025 r. 

Dokonania profesora Mieczysława Bekkera dla misji księżycowych zostały docenione przez NASA. Jego nazwisko znalazło się w Alei Zasłużonych w Badaniach Kosmosu (Space Walk of Fame) w Titusville na Florydzie.