Wszystkim Andrzejom dedykuję.
EKRAN
Przyszedł dzionek pełen Łaski.
Nie ma tego, co Cię gnębi.
Żywot w blasku widzisz. Płaski
świat świątecznej nabrał głębi.
To świętego czas Andrzeja.
To Twój patron. Ktoś jak lustro.
Brat w zwierciadle: ja i nie ja.
Widzisz siebie, nagle: pusto!
Nie ma Ciebie: brak odbicia,
sobowtóra na ekranie
srebrnej tafli. Inny stanie
zaraz, zamiast. Będziesz widział
Tego, który, gdyś w potrzebie,
pomoc zawsze niesie w Niebie.
