Reprezentacja Szwecji

Szwedzi, choć zaliczani są ciągle do europejskiej czołówki, na duży sukces na mistrzostwach Europy czekają już 20 lat, czyli od czasów Ravelliego, Dahlina czy Brolina. Ostatnie mistrzostwa Europy zakończyli - podobnie jak Polacy - na fazie grupowej (pokonali jedynie Grecję), a na mundialu w RPA zabrakło dla nich miejsca.

Eliminacje do Euro 2012 Szwedzi zakończyli na drugim miejscu w grupie, ustępując jedynie Holandii. U siebie zdobyli komplet punktów, na wyjazdach lepsi okazali się "Pomarańczowi" i Węgrzy. W sumie w dziesięciu meczach Szwedzi strzelili 31 bramek, a najskuteczniejszym zawodnikiem zespołu był - co zapewne nikogo nie zaskoczy - Zlatan Ibrahimović. Na swoim koncie zapisał pięć bramek - dwie w meczu z San Marino i trzy przeciwko Finlandii. Korzystny bilans sprawił, że Szwedzi nie musieli męczyć się w barażach, zapewniając sobie bezpośredni awans na polsko-ukraiński turniej.

Największym kłopotem drużyny trenera Erika Hamrena była przed mistrzostwami obsada bramki. Doświadczony Andreas Isaksson przegrywał bowiem w PSV rywalizację z Przemysławem Tytoniem. Liderem defensywy Trzech Koron pozostawał doświadczony Olof Mellberg. W pomocy Szwedzi liczyli na Kima Kallstroma i Johana Elmandera, a także na nieco młodszego Sebastiana Larssona. Atak oparty był oczywiście na Zlatanie Ibrahimoviciu, choć Ola Toivonen to także klasowy zawodnik.

Celem zespołu jest wyjście z grupy - przyznał przed turniejem w rozmowie z RMF FM trener Hamren. Szwedzi nie zrealizowali jednak tego założenia. Przegrali z Ukrainą i Anglią, a na pocieszenie pozostało im jedynie zwycięstwo z Francją.

Selekcjoner Trzech Koron Erik Hamren piłkarskiej kariery nie zrobił, bo w młodości doznał groźnej kontuzji. Pierwszy sukces jako trener odniósł z juniorską drużyną IFK Sundsval, sięgając po mistrzostwo Szwecji w 1983 roku. Dopiero w 1994 roku przejął seniorski Degerfors, a później trafił do AIK-u Sztokholm - najpierw jako drugi trener, a później pierwszy szkoleniowiec. Dwa razy zdobył z klubem Puchar Szwecji. Trzeci triumf w tych rozgrywkach świętował w Örgryte IS.

Po doświadczeniach w Szwecji spróbował sił w duńskim Aalborgu, z którym zdobył mistrzostwo Danii w 2008 roku. Nie zdecydował się jednak na walkę w Lidze Mistrzów i przeniósł się do norweskiego Rosenborga - tam także sięgnął po tytuł i został uznany najlepszym trenerem ligi.

W 2009 roku, po przegranych przez Szwecję eliminacjach do mundialu w RPA, Hamren zastąpił w fotelu selekcjonera Larsa Lagerbacka. Federacja stoczyła zresztą o niego poważny bój z Rosenborgiem. Ostatecznie Hamren przez kilka miesięcy łączył funkcję trenera klubowego z pracą w kadrze.

Szkoleniowiec bardzo dba o to, aby jego piłkarze odpowiednio się odżywiali. Wszyscy przeszli szkolenie pod okiem technologa żywienia. W miejscach, gdzie reprezentacja ma zgrupowanie, nie ma batoników i chipsów. Poza tym Hamren zachęca swoich podopiecznych do wspólnego spędzania czasu podczas posiłków, bo - jak mówi - świetnie wpływa to na atmosferę w zespole.

Szwed przed startem w turnieju marzył o mistrzostwie Europy, ale podkreślał, że sukcesem będzie już samo wyjście z grupy.