Poza srebrem na mistrzostwach świata w Niemczech w 2006 roku ostatnia dekada to dla francuskich piłkarzy pasmo porażek. Teraz miało być inaczej. Po rewolucji, do jakiej doszło w 2010 roku, odmłodzony i zmieniony zespół miał wspiąć się na wyżyny pod wodzą przywykłego do sukcesów Laurenta Blanca. Ostatecznie "Trójkolorowi" dotarli do ćwierćfinału, w którym przegrali z Hiszpanią.
Miejsce w rankingu FIFA: 16.
Ważniejsze sukcesy:
mistrz świata 1998,
wicemistrz świata 2006,
3. miejsce MŚ-1958 i MŚ-1986,
mistrz Europy - 1984 i 2000,
4. miejsce ME-1960.
Udział w ME:
1960 - 4. miejsce,
1984 - 1. miejsce,
1992 - faza grupowa,
1996 - półfinał,
2000 - 1. miejsce,
2004 - ćwierćfinał,
2008 - faza grupowa.
Barwy kostiumów: koszulki - niebieskie, spodenki - białe, getry - czerwone.
Federację Piłkarską Francji - Federation Francaise de Football - założono 7 kwietnia 1919 roku. Zrzesza 20 062 kluby i prawie 1,8 mln piłkarzy. Prezes: Noel Le Graet.
Francja jest członkiem założycielem Europejskiej Unii Piłkarskiej (UEFA) w 1954 r.
Co ciekawe, w eliminacjach "Trójkolorowi" zaliczyli dwie wpadki z Białorusią (porażka i remis). Punktami podzielili się także z Rumunią, a bez kłopotów radzili sobie tylko z outsiderami grupy - Albanią i Luksemburgiem. Ani jednej bramki nie zdobył w kwalifikacjach Franck Ribery. Wyręczyli go koledzy - po trzy trafienia zapisali na swoim koncie Florent Malouda, Karim Benzema i Yoann Gourcuff.
Kapitanem zespołu na Euro 2012 był bramkarz Hugo Lloris. Hugo jest tą osobą, która najbardziej mnie uspokaja - uzasadnił swój wybór trener Blanc. W defensywie liderem był Philippe Mexes z Milanu. W pomocy "Trójkolorowi" liczyli na Ribery'ego, Nasriego i Maloudę. W ataku rządził Benzema, którego wspierał mało doświadczony Olivier Giroud.
Zgodnie z oczekiwaniami, Francuzi zdołali w polsko-ukraińskim turnieju wyjść z grupy D i zagrali w ćwierćfinale. W fazie grupowej zremisowali z Anglią, pokonali Ukrainę i przegrali na koniec ze Szwecją, by w 1/4 finału ulec Hiszpanii 0:2.
Trener Laurent Blanc jako piłkarz osiągnął wszystko. Był mistrzem świata, ma w dorobku także mistrzostwo Europy, Puchar Zdobywców Pucharów, mistrzostwo Francji i Anglii, poza tym wiele indywidualnych nagród. Były stoper w roli trenera zbiera jednak dopiero pierwsze szlify. Dwa lata temu zdobył mistrzostwo kraju z Bordeaux i od tamtej pory przewodzi "Trójkolorowym".
Kibice nazywali go "Les President", co pokazuje, jak wielką charyzmą cieszył się jako piłkarz i co może przekazać zawodnikom jako trener. Uznanie fanów potwierdziło głosowanie na francuskiego piłkarza wszech czasów w 2006 roku. Blanc zajął w plebiscycie 4. miejsce, a przegrał z takimi tuzami jak Michel Platini czy Zinedine Zidane.
Blanc grał w największych klubach - FC Barcelona, Manchester United czy Inter Mediolan. Choć odpowiadał głównie za defensywę, to zaskakująco często zdobywał bramki. W całej karierze strzelił ich ponad 130. To jednak nieco mylące, bo karierę seniora zaczynał jako ofensywny pomocnik. W Montpellier potrafił zanotować nawet 18 bramek w sezonie. Dopiero kilka lat później - podczas gry w Napoli - zrobiono z niego obrońcę, czego Blanc chyba nie żałuje.