Na Euro 2008 Anglików zabrakło, a na mundialu w RPA przeżyli rozczarowanie, bo już w 1/8 finału zostali rozbici przez Niemców. W eliminacjach do polsko-ukraińskiego turnieju udało im się wymazać przynajmniej część sportowej hańby. Awansowali i choć nie byli zaliczani do grupy największych faworytów, zdołali dotrzeć do ćwierćfinału. Przegrali w nim z Włochami dopiero po rzutach karnych.
Miejsce w rankingu FIFA: 7.
Ważniejsze sukcesy:
mistrz świata 1966,
4. miejsce MŚ-1990,
3. miejsce ME-1968.
Udział w ME:
1968 - 3. miejsce,
1980 - faza grupowa,
1988 - faza grupowa,
1992 - faza grupowa,
1996 - półfinał,
2000 - faza grupowa,
2004 - ćwierćfinał.
Barwy kostiumów: koszulki - białe, spodenki - niebieskie, getry - białe.
Angielska Federacja Piłkarska - The Football Association - została założona 25 października 1863 roku. Zrzesza 42 490 klubów i prawie 1,5 mln piłkarzy. Prezes: David Bernstein. Prezes honorowy: Książę William.
Anglicy wygrali grupę eliminacyjną do Euro 2012. Nie przegrali ani jednego spotkania, choć warto dodać, że dwukrotnie zremisowali z Czarnogórą, a raz ze Szwajcarią. Żaden z angielskich napastników w eliminacjach specjalnie nie błyszczał - po trzy bramki zdobyli Wayne Rooney, Jermain Dafoe i Darren Bent.
Anglicy przyjechali na Euro 2012 z wielkimi nadziejami i wielkimi ambicjami. Piłkarze z ojczyzny piłki nożnej czekają na sukces podczas mistrzostw Europy od 16 lat, kiedy to dotarli do półfinału turnieju, który był rozgrywany właśnie w Anglii. Przed polsko-ukraińskimi mistrzostwami byli wymieniani w gronie faworytów, ale nie jednym tchem z Hiszpanią, Holandią czy Niemcami. Ich dojście do półfinału byłoby uważane za niespodziankę, ale zabrakło do tego bardzo niewiele. Ćwierćfinałowe spotkanie z Włochami po 90 minutach zakończyło się bezbramkowym remisem. Rozstrzygnięcia nie przyniosła także dogrywka, a o losach awansu zadecydowały rzuty karne. Lepiej wykonywali je "Azzurri" wygrywając ostatecznie 4:2. O porażce "Synów Albionu" przesądziły jedenastki zmarnowane przez Ashleya Younga i Ashleya Cole'a.
Przed mistrzostwami, w lutym, z drużyny odszedł doświadczony trener Fabio Capello. Włoch zrezygnował ze stanowiska, ponieważ angielska federacja postanowiła pozbawić opaski kapitańskiej Johna Terry'ego, który został posądzony o rasistowskie zachowanie podczas jednego z ligowych spotkań. Nowym selekcjonerem, na kilka tygodni przed turniejem, został Roy Hodgson.
Trener Roy Hodgson to prawdziwy piłkarski obieżyświat. Jako piłkarz wiele nie osiągnął, przez kilka lat grał w Crystal Palace i klubach z niższych lig. Szkoleniowcem został jeszcze przed trzydziestką. Pierwsze sukcesy - pod koniec lat 70. - odnosił ze szwedzkim Halmstads, z którym zdobył dwukrotnie mistrzostwo kraju. W drugiej połowie lat 80. ta sztuka udała mu się także z ekipą Malmo. Później trafił do Szwajcarii, gdzie pracował w Neuchatelu Xamax, a w 1992 roku został selekcjonerem tamtejszej reprezentacji. W dużej mierze właśnie dzięki niemu Helweci dotarli do 1/8 finału mistrzostw świata w USA w 1994 roku i dwa lata później awansowali do mistrzostw Europy.
Na turniej Hodgson już nie pojechał, bo przyjął ofertę Interu Mediolan. Z klubem dotarł do przegranego przez "Nerazzurrich" finału Pucharu UEFA. Później pracował w Anglii, Szwajcarii, Włoszech, Danii, Zjednoczonych Emiratach Arabskich i Norwegii. W 2006 roku znów trafił do międzynarodowej piłki, przyjmując ofertę fińskiego związku piłki nożnej. W grupie eliminacyjnej do Euro 2008 Finowie utarli nosa między innymi Polakom. Raz nas ograli, a raz padł remis. Ostatecznie jednak to my pojechaliśmy na austriacko-szwajcarski turniej.
Później Hodgson trenował Fulham Londyn, a całkiem niedawno - z marnym skutkiem - FC Liverpool. Od lutego 2011 był szkoleniowcem West Bromwich Albion. Na Euro 2012 miał doprowadzić Anglików na szczyt. Udało mu się jednak z nimi dojść jedynie do ćwierćfinału.