W wieku 83 lat zmarł Wojciech Pokora. Był jednym z najwybitniejszych polskich aktorów komediowych. W pamięć zapadły m.in. jego role w serialach "Kariera Nikodema Dyzmy", "Alternatywy 4", główna rola w filmie "Poszukiwany, poszukiwana".

"Z głębokim bólem zawiadamiamy, że dziś nad ranem (4.02.2018 r.) w wieku 83 lat odszedł nasz wielki przyjaciel, wybitny aktor pan Wojciech Pokora. Składamy kondolencje i łączymy się w bólu ze wszystkimi widzami i wielbicielami talentu pana Wojciecha" - taki komunikat przekazała na Facebooku Och Teatru Fundacja Krystyny Jandy Na Rzecz Kultury.

Wojciech Pokora był jednym z najwybitniejszych polskich aktorów komediowych. Grał m.in. role Żorża Ponimirskiego z serialu "Kariera Nikodema Dyzmy" oraz docenta Zenobiusza Furmana w serialu "Alternatywy 4". Wystąpił w niemal wszystkich filmach Stanisława Barei. Grał też w "Czterdziestolatku", "C.K. Dezerterach", ale widzowie pokochali go najbardziej za rolę w komedii "Poszukiwany, Poszukiwana".

Sześć lat temu przed premierą komedii "Trzeba zabić starszą panią" w Och Teatrze w Warszawie Wojciech Pokora mówił naszej dziennikarce o ponownym spotkaniu na scenie z Barbarą Kraftówną.

Debiutowaliśmy w Teatrze Dramatycznym w "Indyku". To bardzo piękna sztuka, a ona była rewelacyjna - wspominał aktor w rozmowie z Katarzyną Sobiechowską-Szuchtą.

W Dramatycznym Pokora zagrał kilkadziesiąt ról. Publiczność zapamiętała go m.in. jako Horacego w "Szkole żon" Moliera w reżyserii Jana Świderskiego (1966). Jak pisano po premierze, aktor grał "z wdziękiem niefałszowanej młodości i naiwnością, jakiej przede wszystkim wymaga ta postać" ("Ekspress Wieczorny", 1966).

Sukcesem była też m.in. jego rola Harolda w "Czarnej komedii" Petera Shaffera z 1969 roku, przedstawieniu reżyserowanym przez Piotra Piaskowskiego.

Występując w spektaklach Teatru Telewizji Pokora, wcielił się m.in. w: Papkina w "Zemście" Fredry (1972), Żewakina w "Ożenku" Gogola (1976), Tobiasza w "Gwałtu, co się dzieje" Fredry (1992), adwokata w "Diabelskim nasieniu" Breszana (2001).

Sam także zajmował się reżyserowaniem teatralnych komedii. Jednym z jego ulubionych autorów był Ray Cooney, brytyjski mistrz współczesnej farsy, którego sztuki Pokora reżyserował kilkakrotnie z dużym sukcesem. Świetnie przyjęto m.in. spektakl "Mayday" Cooneya w realizacji Pokory, który miał premierę w 1994 r. w Teatrze Bagatela w Krakowie.

Największą popularność przyniosły Pokorze jednak występy przed kamerą. Debiutował epizodem w komedii "Mąż swojej żony" Stanisława Barei (1960). W tym samym roku zagrał w "Zezowatym szczęściu" Andrzeja Munka. Jako tajny agent pojawił się w kolejnej komedii Barei, "Małżeństwie z rozsądku" (1966). Zagrał też w "Hydrozagadce" Andrzeja Kondratiuka (1970) i zasadniczego porucznika Zubka w serialu "Przygody psa cywila" Krzysztofa Szmagiera (1970).

Pokora był jednym z ulubionych aktorów Stanisława Barei, w latach 70. występował w wielu jego filmach. Rozpoczął główną rolą w filmie "Poszukiwany, poszukiwana" (1972), w którym zagrał młodego inteligenta, historyka sztuki, Stanisława Marię Rochowicza, który na skutek różnych życiowych perypetii zmuszony jest podjąć pracę gosposi domowej i w kobiecym przebraniu funkcjonować jako Marysia.

W kolejnych latach Pokora zagrał też u Barei m.in. w "Nie ma róży bez ognia" (1974), "Brunecie wieczorową porą" (1976), "Misiu" (1980) i serialu telewizyjnym "Alternatywy 4", gdzie wcielił się w postać docenta Zenobiusza Furmana (1983). Pamiętne role stworzył także w serialu "40-latek" w reżyserii Jerzego Gruzy (1975-1977) i "Kariera Nikodema Dyzmy" Jana Rybkowskiego i Marka Nowickiego wg prozy Tadeusza Dołęgi-Mostowicza (1980). Brawurową rolą Pokory był hrabia Żorż Ponimirski Z "Kariery Nikodema Dyzmy".

Aktor miał na swoim koncie występy w kabaretach Owca i Dudek, udział w telewizyjnym Kabarecie Olgi Lipińskiej. W 1978 roku został odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi, natomiast w grudniu 2013 roku aktor otrzymał medal "Zasłużony Kulturze Gloria Artis".

(j.)