​Medal noblowski Szymborskiej zobaczycie w krakowskim MOCAK-u

Zwiedzający zobaczą także wybór tłumaczeń wierszy poetki, poświęcone jej monografie, plakaty poetyckie Ryszarda Krynickiego oraz portrety Szymborskiej autorstwa Beaty Stankiewicz, Leszka Sobockiego i Krzysztofa M. Bednarskiego.

W 1996 roku poetka odebrała literacką Nagrodę Nobla "za poezję, która z ironiczną precyzją pozwala historycznemu i biologicznemu kontekstowi ukazać się we fragmentach ludzkiej rzeczywistości".

W mowie noblowskiej zatytułowanej "Poeta i świat" Wisława Szymborska mówiła, że "dzisiejszy poeta jest sceptyczny i podejrzliwy nawet a może przede wszystkim wobec samego siebie" i z "niechęcią oświadcza publicznie, że jest poetą, jakby się tego trochę wstydził". Odnosząc się do tego, czym jest natchnienie powiedziała, że nie jest ono "wyłącznym przywilejem poetów czy artystów".

Cytat

Jest, była, będzie zawsze pewna grupa ludzi, których natchnienie nawiedza. To ci wszyscy, którzy świadomie wybierają sobie pracę i wykonują ją z zamiłowaniem i wyobraźnią. Bywają tacy lekarze, bywają tacy pedagodzy, bywają tacy ogrodnicy i jeszcze setka innych zawodów. Ich praca może być bezustanną przygodą, jeśli tylko potrafią w niej dostrzec coraz to nowe wyzwania. Pomimo trudów i porażek, ich ciekawość nie stygnie. Z każdego rozwiązanego zagadnienia wyfruwa im rój nowych pytań. Natchnienie, czymkolwiek ono jest, rodzi się z bezustannego "nie wiem".

podkreśliła Wisława Szymborska

Sama należała do najbardziej zaskoczonych noblistów. Konieczność wystąpień publicznych i popularność, która przyszła wraz z nagrodą była dla niej tak ciężka do zniesienia, że przyjaciele Szymborskiej dzielili jej życie na dwa etapy: przed i po "tragedii sztokholmskiej". "Zniosła to z godnością" - podsumował przyjaciel poetki Jerzy Illg w książce "Mój Znak".

Wystawa w MOCAK-u potrwa do 20 marca. Powstała we współpracy z Fundacją Wisławy Szymborskiej i Wydawnictwem a5.

W 10. rocznicę śmierci poetki na jej grobie na cmentarzu Rakowickim zapłonął znicz od władz miasta. Krakowskie Biuro Festiwalowe planuje przez cały rok różne wydarzenia m.in. spacer literacki śladami Szymborskiej i okolicznościowe spotkanie podczas Festiwalu Miłosza.

Zarząd Fundacji Wisławy Szymborskiej wybrał dwie poetki, które będą rezydentami mieszkania noblistki w Krakowie w 2022 roku, To Joanna Guzik i Aldona Kopkiewicz.

Każda z nich otrzyma stypendium w wysokości 2 tys. zł netto i zwrot kosztów przejazdu do 400 zł i może przebywać w mieszkaniu Szymborskiej przez cztery tygodnie, w ustalonym z organizatorem terminie.

Joanna Guzik to poetka urodzona w 1981 roku w Łodzi. Debiutowała tomem poetyckim "Miłość z wczorajszym oddechem" w roku 2001. Najnowszy tomik wydany w 2021 roku "Cztery koma zając" jest siódmym w jej dorobku.

"Pisarka upust swojej wyobraźni przekłada również na tekstylia, nawiązując do historii swojego miasta, czyli włókiennictwa. Potrafi bawić się słowem, nie bojąc się poruszać trudnych tematów. Autorka poprzez pisanie i swoją pasję wspiera osoby i instytucje w potrzebie. Trzykrotnie pieniądze ze sprzedaży tomików przekazała na Fundację Dom w Łodzi dla chorych dzieci. Organizuje wieczorki poezji w formie teatralnej w Domach dla Seniorów. Poprzez słowo pomaga innym" - wskazano.

Aldona Kopkiewicz to poetka, krytyczka literacka, eseistka, autorka bajek dla dzieci urodzona w 1984 roku w Szczecinie. Ukończyła studia na Wydziale Polonistyki Uniwersytetu Jagiellońskiego, w 2019 uzyskując doktorat w dziedzinie literaturoznawstwa. Jest autorką trzech tomów poetyckich. W 2016 roku otrzymała Wrocławską Nagrodę Poetycką "Silesius" za poemat "Sierpień", a w 2019 roku Nagrodę Fundacji im. Kościelskich za tomik "Szczodra".

Wisława Szymborska napisała ok. 350 wierszy. Opublikowała 13 tomików poetyckich, ostatni wydany pośmiertnie i niedokończony  - "Wystarczy" ukazał się w 2012 roku. 

W 2021 roku cała twórczość Wisławy Szymborskiej została w zdeponowana w Światowym Archiwum Arktycznym na Spitsbergenie w Bibliotece Końca Świata.