Północnokoreańskie ambicje atomowe sięgają lat sześćdziesiątych ubiegłego wieku, kiedy to Phenian zaczął zabiegać w ówczesnym ZSRR i innych krajach komunistycznych o pomoc w realizacji własnego programu jądrowego.
Informacje na ten temat podał instytut historyczny Woodrow Wilson International Center for Scholars, opierając się na dokumentach, pochodzących z lat 1962-1986 a uzyskanych z archiwów rosyjskich i węgierskich.
W sierpniu 1963 roku ówczesny radziecki ambasador w Korei Północnej, Wasilij Moskowski informował Moskwę o swej rozmowie z ambasadorem NRD, który miał mu zakomunikować, iż "Koreańczycy, prawdopodobnie działając na polecenia Chin, zwrócili się do Niemiec o uzyskanie informacji na temat technologii jądrowych". Phenian zapowiedział też zwiększenie wydobycia uranu, który - zdaniem owego radzieckiego ambasadora - miałby być eksportowany do Chin.
Z dokumentów, przekazanych przez waszyngtoński instytut wynika jednak, iż zarówno ZSRR jak i inne ówczesne kraje komunistyczne, starały się zniechęcić Phenian, wielokrotnie odmawiając Korei Północnej przekazania informacji na temat technologii jądrowych. W 1965 roku w ramach współpracy radziecko-północnokoreańskiej zbudowany został jednak instytut jądrowy w Jongbion niedaleko Phenianu, w którym zainstalowano eksperymentalny reaktor.
Korea Północna przyłączyła się do Układu o Nierozprzestrzenianiu Broni Jądrowej (NPT) w grudniu 1985 roku.
Marzec 1993 - Korea Północna, oskarżana, że pracuje nad bronią jądrową, po raz pierwszy wypowiada układ o nierozprzestrzenianiu broni jądrowej (NPT), potem wycofuje się z tej decyzji.
Styczeń 1994 - Amerykańska Centralna Agencja Wywiadowcza (CIA) ocenia, że Korea Północna być może wyprodukowała jeden lub dwa nuklearne ładunki wybuchowe.
Październik 1994 - USA i Korea Północna zawierają w Genewie porozumienie, przewidujące zamrożenie północnokoreańskiego programu jądrowego, w tym budowy reaktorów podwójnego zastosowania (cywilnego i wojskowego), w zamian za dostawy oleju opałowego i sfinansowanie przez społeczność międzynarodową budowy na Północy elektrowni atomowej.
Sierpień 1998 - Północnokoreański wielostopniowy pocisk rakietowy przelatuje nad Japonią i spada do Pacyfiku.
Maj 1999 - Były minister obrony USA William Perry odwiedza Koreę Północną i przedstawia amerykańskie propozycje rozbrojeniowe.
Wrzesień 1999 - Korea Północna zobowiązuje się wstrzymać próby z pociskami rakietowymi dalekiego zasięgu. Prezydent USA Bill Clinton łagodzi sankcje wobec Phenianu.
Czerwiec 2001 - Korea Północna ostrzega, że może odwołać moratorium na próby rakietowe, jeśli nowa amerykańska administracja George'a W. Busha nie wznowi kontaktów zmierzających do normalizacji stosunków.
Styczeń 2002 - Prezydent Bush mówi, że Korea Północna, Iran i Irak tworzą "oś zła", zagrażającą światu bronią masowej zagłady. Korea Północna oświadcza, że słowa te są równoznaczne z wypowiedzeniem wojny.
Październik 2002 - Przedstawiciele Korei Północnej rzekomo mówią delegacji amerykańskiej odwiedzającej Phenian, że Północ ma tajny program wzbogacania uranu do celów wojskowych, sprzeczny z porozumieniem z 1994 roku.
25 października 2002 - Północnokoreańskie MSZ zapowiada, że rozwieje obawy USA związane z programem atomowym Phenianu, jeśli Stany Zjednoczone podpiszą układ o nieagresji, zagwarantują poszanowanie suwerenności Korei Północnej i zobowiążą się nie ingerować w jej rozwój gospodarczy.
Listopad 2002 - USA, Korea Południowa i Japonia wstrzymują dostawy oleju opałowego dla Korei Północnej, obiecane w porozumieniu z 1994 roku. Phenian zaczyna usuwać z ośrodka w Jongbion urządzenia kontrolne Międzynarodowej Agencji Energii Atomowej (MAEA). Inspektorzy MAEA wyjeżdżają z Korei Północnej.
10 stycznia 2003 - Korea Północna wycofuje się z układu NPT, ale mówi, że "na obecnym etapie" nie zamierza produkować takiej broni. Wywiad USA potwierdza fakt wywożenia prętów paliwowych z Jongbion.
12 lutego 2003 - Rada MAEA oskarża Koreę Północną o "poważne naruszenie" układu NPT, odsyłając sprawę do Rady Bezpieczeństwa ONZ.
18 lutego 2003 - Agencja KCNA ogłasza "oświadczenie dowództwa armii", w którym zagrożono wycofaniem się z zawartego w 1953 r. układu rozejmowego - kończącego wojnę koreańską - jeśli wobec Korei Północnej zostaną wprowadzone sankcje ONZ.
27 lutego 2003 - Amerykański wywiad twierdzi, że Korea Północna uruchomiła reaktor w ośrodku badań jądrowych w Jongbion.
23-25 kwietnia 2003 - Negocjatorzy Korei Północnej i USA spotykają się w Pekinie w obecności przedstawicieli Chin. Przedstawiciel Phenianu mówi negocjatorowi amerykańskiemu, że Korea Północna ma broń jądrową i zakończyła przeróbkę wszystkich 8 tysięcy zużytych prętów paliwowych z reaktora w Jongbion.
Luty 2005 - Korea Północna ogłosiła, że jest mocarstwem jądrowym, ale nie przeprowadziła wówczas próby nuklearnej. Według ekspertów, kraj ten prawdopodobnie posiada od sześciu do ośmiu bomb nuklearnych. Informując o zamiarze przeprowadzenia prób jądrowych, Phenian podkreślił, że nigdy nie użyje tej broni jako pierwszy.
Lipiec 2005 - Czwarta runda rokowań sześciu państw w Pekinie - 7 sierpnia dochodzi do całkowitego impasu.
Grudzień 2005 - Waszyngton oskarża Phenian o nielegalny handel bronią, przemyt narkotyków i pranie brudnych pieniędzy.
4 lipca 2006 - Korea Północna przeprowadza próbę co najmniej siedmiu pocisków rakietowych
o różnym zasięgu. W odpowiedzi Korea Południowa wstrzymuje pomoc żywnościową dla Phenianu.
15 lipca 2006 - Rada Bezpieczeństwa ONZ jednogłośnie nakłada sankcje na Phenian, zakazując sprzedaży temu krajowi sprzętu i technologii rakietowej.
11 września 2006 - Wysłannik USA Christopher Hill ostrzega Koreę Północną, że jakakolwiek próba jądrowa zostanie uznana za "akt prowokacji".
3 października 2006 - Phenian zapowiada przeprowadzenie próby jądrowej.
9 października 2006 - Korea Północna przeprowadziła próbę jądrową. Tym samym dołączyła do grona państw posiadających broń atomową.
