Stonehenge - megalityczna budowla z epoki neolitu oraz brązu sprzed 3,5 tysięcy lat w południowej Anglii - był pokryty reliefami. Wykazał to trójwymiarowy laserowy skan.

Zobacz również:

Ruszyła rewitalizacja Stonehenge
Skan przeprowadzony na 83 zachowanych kamieniach, zgromadził 850 gigabajtów informacji, którą szczegółowo przeanalizowano. Dzięki badaniom na pięciu kamieniach odkryto nieznane, niewidoczne dla oka nacięcia naskalne ukryte pod zewnętrzną, ciemniejszą warstwą grubości 1-3 mm. Spośród 72 wykrytych wizerunków naskalnych 71 przedstawia broń obuchową przypominającą toporki, a jeden sztylet.

Według "The Independent", archeologiczne rewelacje mają duże znaczenie dla zrozumienia, co działo się w Stonehenge. O kamiennym kręgu wiadomo, że jego najstarsza część pochodzi z połowy trzeciego tysiąclecia p.n.e i była świątynią słońca zsynchronizowaną z letnim i zimowym przesileniem. W późniejszych okresach Stonehenge służyło również innym funkcjom, w tym religijnym, których sens pozostaje tajemnicą.

W latach 1800-1500 lat p.n.e wokół najstarszej części powstały mniejsze kręgi i miejsca rytualnego pochówku. Z tego okresu pochodzą, jak się sądzi zagadkowe skalne reliefy wyobrażające toporki i sztylety. Mogą sugerować, że kamienny krąg został odnowiony, bądź zaczął służyć nowej, religijnej funkcji.

W tradycji ludów indoeuropejskich topór bez trzonka z ostrzem skierowanym w górę pełnił funkcję magicznego talizmanu ochraniającego ludzi, ich domostwa i plony przed szkodami wywołanymi przez pioruny i ulewne burze.

Niewykluczone, że toporki zostały wyryte w skale, jako ofiara wotywna dla przebłagania bóstwa, któremu przypisywano wpływ na burzliwą pogodę - sugeruje "The Independent". Inna teoria głosi, że topory wskazujące w górę i sztylety wskazujące w dół mogą mieć jakiś związek z pogrzebami.

Skan ujawnił też, że do Stonehenge podchodziło się od strony północno-wschodniej specjalną procesjonalną drogą, której układ przestrzenny był skoordynowany z obu przesileniami: letnim i zimowym. Ustalono też, że prehistoryczni kamieniarze posługiwali się dwoma różnymi technikami obróbki kamieni.
Stonehenge (dosł. kamienny żywopłot) w hrabstwie Wiltshire niedaleko Salisbury od 1986 roku jest na liście światowego dziedzictwa UNESCO. To jeden z najbardziej znanych obiektów turystycznych w świecie, starszy o kilkaset lat od piramidy Cheopsa. Odwiedza go ok. miliona ludzi rocznie, z czego połowa to obcokrajowcy. W lipcu przystąpiono do odnowienia miejsca nakładem 27 mln funtów.