Nie czuję się zużyty, przeprowadzę jeszcze parę rozmów i nie wykluczam powrotu do SLD, choć o polityce mam mizerne zdanie - mówił w Kontrwywiadzie RMF FM Józef Oleksy. Były premier wierzy też w sukces Jerzego Szmajdzińskiego w walce o fotel prezydenta: Jeszcze się zdziwicie, jak się rozpocznie kampania - dodał.
Konrad Piasecki: Kiedyś premier, marszałek, minister, dziś czuje się pan na powrót nadzieją lewicy?
Józef Oleksy: Myślę, że zawsze byłem jakąś wartością dla tej lewicy. Mówię to bez żadnej kokieterii.
Konrad Piasecki: Tylko pytanie, czy to wartość przyszła czy wartość miniona?
Józef Oleksy: Wartość jest wartością. Jest pytanie o sposób jej użycia.
Konrad Piasecki: A chciałby się pan poczuć nadzieją?
Józef Oleksy: Ja bym chciał pomagać lewicy i zawsze to robiłem - niezależnie od tego, kiedy byłem na funkcjach i liderem tej lewicy, a kiedy byłem poza nią.
Konrad Piasecki: Nie jest tak, że pan się już widzi na półce z napisem: "Historia - dinozaury"?
Józef Oleksy: Nie. Broń Boże. Nie czuję się w żadnym stopniu zużyty.
Konrad Piasecki: Wraca pan do SLD? Można nie wrócić w tej sytuacji?
Józef Oleksy: To już był powrót de facto. W sobotę to powrót.
Konrad Piasecki: Ale pytam o powrót formalny. Miller zadeklarował, że wraca formalnie, a pan?
Józef Oleksy: Ja jeszcze parę rozmów przeprowadzę. Nie wykluczam tego, bo przecież to jest konsekwencja tej soboty i trzech lat, pięciu nawet.
Konrad Piasecki: Ale to są rozmowy pod hasłem: "Co mi dacie jak wrócę"?
Józef Oleksy: Nie. Ja tak nigdy spraw nie stawiałem. Może nawet źle czyniłem.
Konrad Piasecki: To o czym pan będzie rozmawiał i z kim?
Józef Oleksy: Będę rozmawiał o sposobie bycia obecnym w partii i o tej przydatności, o którą chodzi.
Konrad Piasecki: Ale dzisiaj pan się śni Kwaśniewskiemu. On śni o panu. Marzy, że pan wróci.
Józef Oleksy: To dobrze. Cieszę się.
Konrad Piasecki: Mówi, że "syn zbyt gadatliwy" znów będzie mówił do rzeczy.
Józef Oleksy: On już nawet używa określenia: "Mówi do rzeczy". To już jest duży postęp i cieszę się, że wielkoduszność Aleksandra Kwaśniewskiego się zademonstrowała.
Konrad Piasecki: Nie można pójść wbrew snom byłego prezydenta.
Józef Oleksy: To nie jest ten układ podległości, o którym pan myśli. Natomiast jego opinie bez wątpienia mają swoją wagę.
Konrad Piasecki: Kończąc ten wątek pańskiego powrotu. Rozumiem, że to jest tak, że pan chce, żeby jeszcze trochę poczekali, trochę poprosili, trochę bardziej pokochali i wtedy… prosta ścieżka dla SLD?
Józef Oleksy: Nie. Już powiedziałem - to nie jest żadna kokieteria, to jest sprawa głębsza. Ja w ogóle kiedyś przemyśliwałem nad cechami polityki publicznej w Polsce i mam o niej dość mizerne zdanie. Pytanie więc, czy chcę bardzo aktywnie i wyraziście do tego wszystkiego wracać. Nie chodzi o SLD akurat.
Konrad Piasecki: A wybaczyli już panu?
Józef Oleksy: Nie pytałem ani ankiety żadnej nie przeprowadzałem.
Konrad Piasecki: Ale już o "małych krętaczach, narcyzach i nadętych bucach" już nikt nie wspomina w rozmowach z panem?
Józef Oleksy: Tu wybaczanie musiałoby być dwustronne.
Konrad Piasecki: Pan by im musiał wybaczyć, że doprowadzili pana do takiego stanu, że pan takie rzeczy musiał o nich mówić?
Józef Oleksy: Nie. Ja myślę o tym, że w końcu sposób zareagowania na prywatną rozmowę był całkowicie bulwersujący, z waszym - dziennikarzy udziałem.
Konrad Piasecki: Prywatna rozmowa. Padło w niej to co padło. Politycy nie pamiętają, dziennikarze pamiętają. "Nadęty buc" rozumiem, że pan chciałby…
Józef Oleksy: Nie. Nie odpowiada mi ta formuła rozmowy, bo to jest historia właśnie.
Konrad Piasecki: I Jerzy Szmajdziński z takim wizerunkiem, w pańskich oczach i oczach społeczeństwa…
Józef Oleksy: Z Jerzym Szmajdzińskim mamy dobre stosunki.
Konrad Piasecki: …ma szansę odegrać jakąkolwiek w wyborach prezydenckich?
Józef Oleksy: Właśnie, ale pozwoli pan, że jeszcze zdanie powiem, bo dziś, jak słyszę niektórych dziennikarzy prawie rozpłakanych nad losem Piesiewicza - i też prywatna sprawa, i prywatne życie, to ci sami dziennikarze - ja ich doskonale pamiętam sprzed trzech lat - bez pardonu deptali moją godność, wiedząc, że rozmowa była prywatna i zmanipulowana przez media.
Konrad Piasecki: Dobrze, nie użalajmy się już nad pańskim losem. Porozmawiajmy o polityce.
Józef Oleksy: Nie, jak wracamy, to wracajmy do całości kontaktu.
Konrad Piasecki: Czy ktoś, kto ma wizerunek "nadętego buca" w oczach Józefa Oleksego może odegrać rolę wyborach prezydenckich?
Józef Oleksy: Proszę pana, obraża pan w tej chwili Jerzego Szmajdzińskiego dlatego, że nie wiem, dlaczego pan go tak nazywa.
Konrad Piasecki: Ja go tak nazywam?
Józef Oleksy: No a kto?
Konrad Piasecki: Ja tylko przypominam, co pan mówił o nim!
Józef Oleksy: Pan właśnie na antenie tak nazywa Szmajdzińskiego. To jest nie w porządku.
Konrad Piasecki: Ma szanse? Ma szanse wygrać czy nie?
Józef Oleksy: Niech pan przyzna, że to jest nie w porządku.
Konrad Piasecki: Nie w porządku było to, że pan tak o nim mówił.
Józef Oleksy: A nieprawda proszę pana, bo ja tego nie ogłaszałem na antenie ani publicznie. Ja nic nie mówiłem publicznie.
Konrad Piasecki: Dziennikarze mówili o rozmowach, które trafiły do prokuratury, panie premierze. Należy być nawet w prywatnych rozmowach ostrożnym w tym, co się mówi o kolegach z partii.
Józef Oleksy: Proszę mnie nie pouczać.
Konrad Piasecki: To proszę mnie nie pouczać.
Józef Oleksy: Jak wszyscy się nawzajem pouczają, to niech trzymają miarę zawsze.
Konrad Piasecki: Od ilu lat pan zna Jerzego Szmajdzińskiego?
Józef Oleksy: Bardzo długo go znam i zawsze miałem o nim dobrą opinię.
Konrad Piasecki: Posądzał go pan o ambicje prezydenckie?
Józef Oleksy: Nie, bo on się nie przepychał nigdy.
Konrad Piasecki: To co mu się nagle stało że zechciał?
Józef Oleksy: Presja ze strony środowiska dlatego, że kiedy nie wyszła formuła kandydata wspólnej platformy, szerokiej lewicy, to w tym momencie było oczywiste, że będzie trzeba znaleźć kandydata dobrego z SLD. I on był najlepszy.
Konrad Piasecki: Smukłego jak Obama, czarującego jak Sarkozy i z dobrze pilnującą żoną.
Józef Oleksy: To już jest poetyka Leszka Millera, on to lubi. Miła poetyka.
Konrad Piasecki: Pańskim zdaniem Szmajdziński to kandydat na 3 procent, 4, 5, 10?
Józef Oleksy: Jeszcze się pan zdziwi, jak się rozpocznie kampania, ile Jerzy Szmajdziński wydobędzie z siebie walorów, których nie demonstrował dotąd.
Konrad Piasecki: Przez tyle lat? 20 lat wolnej polski, a wcześniej ZSMP i nic nie zdołał zaprezentować?
Józef Oleksy: Nie uczestniczył w takiej kampanii dotąd.
Konrad Piasecki: To najlepsze, co lewica może dać światu?
Józef Oleksy: Proszę pana, ten sarkazm jest niepotrzebny, bo lewica może dużo więcej dać światu i Polsce, niżeli pan to, być może, rejestruje. Lewica jest Polsce potrzeba i jest potrzebna alternatywa, ponieważ nieznośny robi się układ, gdzie dwie partie prawicowe, skłócone partie, chcą być jedna lepsza od drugiej i mamić Polaków, że oni są źródłem wszelkiej pomyślności.
Konrad Piasecki: A jak pan patrzy na dzisiejszą lewicę, to przyszłość wielką widzi pan przed nią? Na jej liderów dzisiejszych?
Józef Oleksy: Nie mówmy o formach organizacyjnych, bo ja uważam, że z czasem będzie nowa formuła lewicy społecznej w Polsce, natomiast dziś Sojusz jest na drodze odbudowywania swojej pozycji, zaufania i ja wierzę, że to się może udać.
Konrad Piasecki: A wierzy pan, że Leszek Miller wraca do SLD tylko po to, żeby być szeregowym członkiem koła w Łodzi?
Józef Oleksy: Nie sądzę, znam go dobrze i wiem, że to jest polityk z krwi i kości i nie będzie bierny.
Konrad Piasecki: A będą walczyć z Napieralskim lada chwila?
Józef Oleksy: Nie, nie spekulujmy, ale na pewno będzie się starał zająć pozycję wewnątrz partii, bo ma popularność.
Konrad Piasecki: A jak pan wróci, to pan będzie chciał zająć jaką pozycję?
Józef Oleksy: Niekoniecznie, ja nie jestem łakomy na funkcje i stanowiska, bo ich bardzo dużo pełniłem.
Konrad Piasecki: Przez przypadek.
Józef Oleksy: Natomiast wracając, chciałbym wiedzieć, w jakich formach ta moja obecność może być spożytkowana.
Konrad Piasecki: Ale połechtało pana, że zadzwonili i zaprosili.
Józef Oleksy: Oczywiście, że tak. Nigdy nie jest miło, jeżeli się jest poza środowiskiem, w którym się wiele lat spędziło i to jest oczywiste.