To nie Bajki, to Fakty!

Dawno, dawno temu. Albo nie… Za siedmioma lasami, za siedmioma górami… Albo całkiem blisko. Po prostu w Krakowie, na Kopcu Kościuszki. W oparciu o bajki Jana Brzechwy powstało słuchowisko radiowe. Po raz pierwszy w historii wybrane utwory tego autora zostały rozpisane na role i zagrane przez ludzi, którzy na co dzień zajmują się dostarczaniem Wam pilnych, ważnych i potrzebnych informacji. Przez prawie dwa tygodnie 30 dziennikarzy RMF FM - w pocie czoła - szlifowało wersy 12 bajek Brzechwy. Po co to wszystko? Dla chociaż jednego uśmiechu dziecka.

Z patrzenia. I potrzeby pomocy. Ostatnio jestem częstym gościem w szpitalach. Każdy powie, no tak, wiemy jak wygląda szpital, leczy się w nim cała armia chorych ludzi. Nic nowego. Ale jeśli nie jesteśmy tam częstym gościem, to zapominamy o tym uczuciu beznadziei, strachu, rozpaczy, które wije się szpitalnymi korytarzami i czy chcemy, czy nie, sączy nam się do głowy i serca. To dlatego, gdy opuszczamy taką placówkę, mówimy brr... i idziemy szybko, by jak najprędzej zapomnieć o tym, co widzieliśmy i poczuliśmy tam, gdzie leżą nieuleczalni chorzy. Albo bardzo ciężko chorzy. Także dzieci.

Część z nich, podłączonych do kroplówek, czy oczekujących na operacje nie spędzi świąt w domu, tylko na szpitalnym oddziale. Jak bardzo by nie był on pastelowy i przyjazny dziecku, to zawsze jest to tylko oddział. Zadaniem dorosłych jest, by maluchom nie dłużył się czas, by mogły się uśmiechnąć. Nieoczekiwanie ucieszyć, z rzeczy prostej, ale ładnej, z rymem, który bawi ucho i umysł, a nie obraża dobrego smaku. Z Bajek Brzechwy po prostu.

A poza tym, przecież idą święta, trzeba się dzielić tym, co mamy dobrego... A mamy dobre głosy, i dużo entuzjazmu do tego co robimy. "Dla dzieci wszystko" - usłyszałam od naszych trzech dziennikarzy sportowych, których trudno zebrać o jednej godzinie w jednym miejscu. Ale się udało... I to tylko dla trzech krótkich wersów, które Kuba Wasiak, Patryk Serwański i Maciej Jermakow wypowiadają w "Talerzu". Grają tam noże. Jest więc ostro...

Zapraszam do słuchania i zabawy przy 12 bajkach Jana Brzechwy! No i wisienki na torcie - czyli piosenki "Psie Smutki" w wykonaniu zespołu "Poparzeni Kawą Trzy". Usłyszycie Romana Osicę (redakcja śledcza RMF FM) oraz Krzysztofa Zasadę, który skomponował muzykę do tego wierszyka. Delikatną jak puszek... zupełne przeciwieństwo tego, czym Krzysztof zajmuje się codziennie, zdobywając informacje od policji, wojska i innych służb, co przypomina czasem pracę w kopalni.

Bo - pytam - czy ktoś inny niż Konrad Piasecki, autor Kontrwywiadu RMF FM, mógłby być Stasiem Pytalskim? Jakieś pytania? Nie miał ich Marek Balawajder, wywołując wilka z lasu, czyli Konrada z gradem pytań.

A Tomasz Skory? Znany z pewnej filozoficznej ironii i umiejętności rozmowy z każdym jest dla mnie uosobieniem człowieka, który wiedziałby jak rozmawiać trzeba nawet z psem. Zresztą ja jestem przekonana, że Tomasz mógłby dogadać się z psem. Bo z kotem, to już dawno jest po słowie...

Brzechwa - pisząc "Talerz" - tego nie wiedział (chyba), ale ja to odkryłam - to wiersz wymarzony dla Grzegorza Jasińskiego z redakcji naukowej RMF FM. Kto inny mógłby tak wytrwale drążyć sprawę talerza i jego położenia? Stanu, w którym się ów talerz znajduje. Czy stoi, czy leży? Grzegorz z pewnością to wie... chociaż wciąż szuka odpowiedzi. Nie ujawnię zbyt wiele, jeśli powiem, że jest już blisko. Dlatego słuchajcie faktów RMF FM codziennie. Wierzę, że redaktor Jasiński w końcu nam o tym opowie.

Rozwikłania sprawy "Ciaptaka" podjął się Michał Kowalewski. Dziennikarz, któremu niejeden news z ręki jadł. Michał włożył binokle, przywdział czapeczkę Sherlocka i zaczął dochodzenie. Było długie. Świadków co niemiara, ale Ciaptak się nie poddał. Może dlatego, że nie miał ogona? Bo co to jest Ciaptak nikt nie wie. Nawet redakcja naukowa. Patrz wyżej.

Trochę zabawy w kulki (czyli ruchu) nigdy nie zaszkodzi, a Tomasz Staniszewski ten temat ma dobrze opanowany. Nawet jeśli jest mały i szklany. Temat - nie Tomasz. W tak zajmujący sposób o kulaniu kulek, czyli robieniu NIEWIADOMO CZEGO może mówić tylko redaktor Staniszewski. Moc głosu, doświadczenie i wiarygodność są niezbędne, by gra w kulki, pochłonęła nie tylko dwie damulki!

Teraz niełatwa chwila, bo niełatwe były role sztandarowych przywar ludzkich. Kłamczucha, Skarżypyta, Samochwała, Leń. Grane przez dziennikarki RMF FM w sposób przebojowy. Katarzyna Sobiechowska-Szuchta (Kłamczucha), Urszula Gwiazda (Skarżypyta), Małgorzata Steckiewicz (Samochwała), Barbara Zielińska i Ewa Kwaśny (jako marudzące ciotki w Leniu). To kobiety silne. Takie, którym żaden/żadna samochwała czy skarżypyta, nie podskoczą. Swoje role zagrały brawurowo. I niech nikt nie twierdzi inaczej. W przeciwnym razie Ula Gwiazda, może spaść mu na głowę:)

W sieci intryg i plotek ("Ptasie plotki") znalazła się cała redakcja warszawska RMF FM. Co to się działo... Powiem tylko tyle, że Mariusz Piekarski został nagle i niespodziewanie przeniesiony z sejmowej loży na leśną ambonę. Ale i tam z właściwym sobie opanowaniem prowadził narrację, przeciskając się przez gąszcz ptasich gierek i histerii zięby, zagranej przez Agnieszkę Burzyńską. Podobno głos Mariusza w lesie przybrał nuty podobne do... SAMI BĘDZIECIE WIEDZIEĆ KOGO... jak posłuchacie.

W każdej sytuacji należy pamiętać o dobrym wychowaniu. Lekcję kindersztuby dał kwoce Bogdan Zalewski. Z precyzją krakowskiego dżentelmena wskazał, jakich zachowań należy się wystrzegać. I tego się trzymajcie. Magda Wojtoń spełniła niewdzięczną rolę niegrzecznej kwoki (ale nie ma się czego wstydzić, bo to wszystko przecież pro publico bono).

Ach, no i urocza czapla z żurawiem. Ile już takich historii znamy? Melodramaty lubimy jednak odkrywać na nowo, nie mogło więc zabraknąć tak niezdecydowanych w uczuciach postaci. Ja byłam marudną czaplą, jako żuraw partnerował mi pełen wigoru Adam Sosnowski, a nasz związek bez związku i sensu komentował z subtelnym poczuciem humoru Michał Zieliński.

I jeszcze Marek Gładysz. Korespondent RMF FM w Paryżu. Gdyby Marka nie było, to trzeba by go wymyślić. Lekkość, finezja, niespotykany głos. Przez zaczarowany bajek świat, mógł nas poprowadzić tylko ON! Marku, pozdrawiają Cię wszystkie, zawsze młode krakowianki, warszawianki, wrocławianki, lublinianki, poznanianki, szczecinianki, gdańszczanki, gdynianki, sopocianki, zielonogórzanki, wadowiczanki...

Dziękuję Wszystkim, których w jakikolwiek sposób dotknęły moje artystyczne fanaberie. Wam, którym wydawało się że wchodzicie na 5 minut do studia, a wychodziliście po godzinie. Przepraszam, że musieliście czekać czasami dwie godziny, by powiedzieć w chórku jedno zdanie (Blanko, Małgosiu, Tomku, Robercie - wybaczcie! ) Ale jakie ono jest piękne. Posłuchajcie "Ciaptaka" do końca.

I wielkie brawa dla Jerzego Maśnickiego, naszego reżysera, dzięki któremu wszyscy poznaliśmy smak ciężkiej, aktorskiej pracy. Ukłony dla Wawrzyńca Sierosławskiego (Montera) i Wojciecha Michalskiego (Miśka) ze Studia Nagrań RMF FM. Ich perfekcyjne ucho pomogło wprowadzić do bajkowego słuchowiska dużo życia, wykrywało też każdy fałszywy ton.

Życzę miłego odbioru...

Maja Dutkiewicz

P.S. Serdeczne pozdrowienia dla przyjaciół z Fundacji Zdrowie Dziecka, działającej na rzecz najstarszej w Polsce placówki leczącej dzieci, tj. Wojewódzkiego Specjalistycznego Szpitala Dziecięcego im. św. Ludwika w Krakowie. To Wasze zaangażowanie w pracę dla dzieci tak mnie natchnęło.