„Nemo iudex in causa sua” (nikt nie może być sędzią we własnej sprawie) za wyjątkiem ministra spraw wewnętrznych Bartłomieja Sienkiewicza.
Łamiąc jedną z podstawowych zasad prawnych, sformułowanych już przez starożytnych Rzymian, premier Donald Tusk udowodnił, że nie ma dla niego takiej reguły, której nie potrafiłby ominąć lub nagiąć, aby tylko - choćby na chwilę - osiągnąć doraźny cel i uratować siebie, swój rząd oraz partię.
Ukaranie Sienkiewicza poprzez nakazanie mu znalezienia sprawców afery podsłuchowej, której on sam padł ofiarą jest majstersztykiem politycznego cynizmu połączonym ze spektakularnym zlekceważeniem norm etycznych i prawnych.
Zamiast całkowicie wyłączyć go z tego postępowania i powierzyć je któremuś z wiceministrów spraw wewnętrznych albo nawet komuś z zewnątrz, jasno dał do zrozumienia, że nie liczy się dla niego elementarne poszanowanie odwiecznych reguł, skoro w grę wchodzi ratowanie skóry współpracownikom, a pośrednio sobie samemu.