Po Polsce pielgrzymuje wystawa Instytutu Pamięci Narodowej pt. "Gaude Mater Polonia. Jan Paweł II w Ojczyźnie. Od drugiego do dziesiątego czerwca 1979 roku". Na trasie objazdowej eskpozycji są: Warszawa, Gniezno, Częstochowa, Kraków i Nowy Targ. Z okazji 45-tej rocznicy pierwszej podróży Papieża-Polaka do kraju prezentowane są fotografie, ale także replika papamobile.
O historii papieskiego pojazdu oraz o pamiątkach fotograficznych opowiedział mi dr Adam Pleskaczyński dyrektor Biura Edukacji Narodowej IPN:
Twoja przeglądarka nie obsługuje standardu HTML5 dla audio
Poniżej odpowiadam na następującą prośbę autorów wystawy:
Zapraszamy również wszystkich do podzielenia się swoimi wspomnieniami z tych historycznych wydarzeń. Udostępnimy miejsce w przestrzeni wystawy, gdzie będziemy rejestrować świadectwa. Pragniemy zachować je jako istotny element zbiorowej pamięci i tożsamości narodowej, związany z tym ważnym w polskiej historii wydarzeniu.
1. Pamiętam - słowo kluczowe - pamiętam tę pielgrzymkę jako coś, co ukształtowało moje poczucie polskości.
2. Ikoniczność przede wszystkim: gotowe obrazy, jako panoptikum patriotyczne.
3. Ekran telewizora był wtedy jak rama ruchomej narodowej panoramy.
4. Rozentuzjazmowany tłum, składający się z pojedynczych (ek)statycznych sylwetek.
5. Ważne to było niezmiernie, że można ujrzeć inne ludzkie masy: pełne wolnych jednostek.
6. Straszliwą plagą komunizmu było wtłaczanie osób w anonimowy tłum.
7. Zebrania partyjne jako głos zbiorowy, pod wodzą kalkomanii Leninów.
8. Atawizmy wybuchały ze wzmożoną siłą: stada studziły pojedynczy zapał.
9. Praca była na piedestale, tylko prawdziwych robotników jak na lekarstwo; wszyscy odgrywali robotę, zamienieni w prymitywne roboty.
10. Obywatel to było obce słowo ze spalonego leksykonu z lepszego Zachodu.
11. Drenaż mózgów kończył się przerobieniem bliźniego w towarzysza.
12. Racjonowana żywność - już wtedy - pokazywała, że marksistowski materializm jest fatalną fikcją, pseudofilozofią użyteczną wyłącznie dla bolszewickich konspiratorów.
13. Ówczesny nasz świat był terrorystycznym teatrem na żywo za żelazną kurtyną.
14. Życie było namiastką autentycznej egzystencji, ersatzem, bo bez esencji.
15. Przedmiotom brakowało trwałości, ludziom stałości, nawet aniołom - dobra, więc były wyłącznie upadłe.
16. Ale nie w Kościele: świątynie zachowywały świętość, chowały ludzi w swych wnętrzach, ciepłych nawet wtedy, gdy nieudolna władza ograniczała dostawy energii.
17. Patrioci licznie zbierali się w kaplicach na Mszach, dlatego mury nigdy nie były omszałe, jak toczące się kamienie węgielne, odrzucone wcześniej przez budujących - utopijny socjalizm.
18. Irytowało mnie jako chłopca, że nie mogę przeczytać wielu książek, bo zostały zamknięte.
19. Elementarz Mariana Falskiego - choć było to dzieło wybitne - już mi nie wystarczał.
20. Żałowałem bardzo, że nie mogę poznać elementarnych prawd w szkole, w bibliotece, w mediach.
21. Atrofia istotnych treści charakteryzowała wiadomości TV, pełne propagandowej mowy-trawy i zrytualizowanych partyjnych ceremonii, wieców i zjazdów.
22. Dojrzewałem dopiero, dlatego czułem tylko niejasny niesmak i nieokreśloną tęsknotę za autentycznością; nie znałem odpowiednich słów by wyrazić ten dyskomfort, podobny do ciągłego ćmiącego bólu zęba.
23. Ojciec święty dopiero ubrał to w zdania, piękną i mądrą polszczyzną, którą potem zacząłem rozpoznawać w jego przeczystej poezji, o niespotykanej klarowności i czytelnym klasycznym rysunku znaczeń.
24. Powtarzał tu nie będę słów o Duchu świętym, już zstąpił do nas w poprzednich dekadach, niedawnych dla mnie, prahistorycznych dla moich córek.
25. Okazało się, że powtarzam los moich rodziców, którzy przede mną zanurzeni w retrospekcji, od dawna uznają to, co było kilkadziesiąt lat temu, za ledwie wczoraj.
26. Lat temu 45, w pierwszych czerwcowych dniach w PRL-u, wykuwała się nowa Polska, a raczej wykluwała się jak pisklę orła, i jak się to ma do naszej historii i współczesności?
27. Starzenie się wyostrza pamięć - kluczowe słowo, powtarzam je niczym refren - pamięć długotrwałą, może po to, aby mieć co opowiadać potomkom.
28. Krytycznym okiem spoglądam na teraźniejszość, właśnie dlatego, że noszę w sobie brakujące dziś obrazy z przeszłości.
29. Inną mam perspektywę, bo pamiętam zapach dobra, smak prawdy, dotyk piękna i wiem, że nie są to tylko metafory, podobnie jak liczby nie są jedynie domeną algebry.
30. 1. pielgrzymka Karola Wojtyły jako misjonarza z Wiecznego Miasta dowodziła, że Polska, mimo historycznych losów, też może wieczną być.
31. 9 chórów anielskich śpiewa teraz świętemu Janowi Pawłowi Wielkiemu.
32. 7 grzechów głównych popełniamy dalej, ale ważne by wiedzieć, że to winy, które trzeba odpokutować, wyraziwszy skruchę.
33. 9 jest darów Ducha Świętego, a jednym z nich jest nasz Papież.