Twórczości Antoniego Starczewskiego - jednego z najciekawszych artystów łódzkiego środowiska lat powojennych - poświęcona jest najnowsza wystawa otwarta w Centralnym Muzeum Włókiennictwa w Łodzi. Zgromadzono na niej ponad 200 prac, m.in. gobeliny, instalacje, grafiki, filmy.
Antoni Starczewski to niezwykle oryginalny twórca. Na każdym polu działalności artystycznej widać wyraźnie, że podążał drogą wyznaczoną własnymi przemyśleniami, a aktualne prądy w sztuce miały dla niego znaczenie drugoplanowe. Artysta święcił triumfy na świecie, jednak całe swoje życie prywatne i zawodowe związał z Łodzią. Celem wystawy jest przybliżenie jego wybitnej twórczości i przywrócenie mu należytego miejsca w historii sztuki najnowszej - podkreśliła kuratorka wystawy Marta Kowalewska z Muzeum Włókiennictwa w Łodzi.
Narracja wystawy "Antoni Starczewski. Idea zapisu linearnego" została zbudowana wokół czterech działów tematycznych: rytmu biologicznego, rytmu muzycznego, alfabetu oraz działań performatywnych (mise-en-scene). W Muzeum Włókiennictwa wyeksponowano ponad dwieście prac: gobelinów, grafik, realizacji ceramicznych, instalacji z wykorzystaniem porcelanowych warzyw i owoców, fotografii, filmów. Obiekty pochodzą z zasobów własnych Muzeum, a z kolekcji Muzeum Sztuki w Łodzi, Muzeum Narodowego w Szczecinie, Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku, Miejskiej Galerii Sztuki w Łodzi, Galerii 86 oraz kolekcji prywatnych.
Istotnym aspektem prezentacji jest ukazanie interdyscyplinarności działań i szerokiego spektrum gatunków oraz technik, jakimi posługiwał się Antoni Starczewski, ale również jego bogatej, interesującej, performatywnej osobowości - wyjaśnił prezes Fundacji Signum, która jest współorganizatorem wystawy, Grzegorz Musiał.
Antoni Starczewski (1924-2000) to jeden z najciekawszych artystów łódzkiego środowiska lat powojennych, wieloletni pedagog Państwowej Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych w Łodzi (obecnie Akademii Sztuk Pięknych im. Władysława Strzemińskiego w Łodzi).
W opinii kuratorów jego sztuka była nierozerwalnie zespolona z życiem za sprawą przenikania idei artystycznych w sferę osobistych przeżyć; była ciągłym procesem, nieprzerwaną kreacją.
W swojej działalności niejednokrotnie wyprzedzał światowe nurty artystyczne. Traktował sztukę interdyscyplinarnie, doświadczenia z jednej dziedziny przenosił na inne. Nie rozdzielał sztuki czystej od użytkowej, prace realizował w ceramice, grafice, tkaninie, tworzył również projekty in situ. Eksplorował obszary sztuk wizualnych, muzyki, języka. Stworzył własny alfabet form i w naturalny sposób przenosił go na projekty, które opierały się na rytmie. Powtarzalność znaków i symboli była dla niego źródłem licznych inspiracji i nadawała kierunek jego poszukiwaniom - napisano w zapowiedzi ekspozycji.
Artysta zdobył wiele nagród światowych, m.in Grand Prix na VIII Międzynarodowym Biennale Grafiki w Tokio w 1979, złoty medal na III Międzynarodowym Biennale Grafiki we Florencji, złoty medal w Faenzy, złoty medal "Targa d`Oro" na międzynarodowym konkursie ceramicznym w Perugii. Jego prace można podziwiać nie tylko w zbiorach polskich muzeów i galerii, ale także w Galleria degli Uffizi we Florencji, Musée d'Art Moderne de la Ville de Paris, Bibliothèque Nationale de France, Musée d'Art et d'Histoire de Genève, Stedelijk Museum w Amsterdamie, Tate Modern, Victoria and Albert Museum.
Wystawie towarzyszy publikacja z tekstami krytycznymi pod redakcją kuratorów oraz program wydarzeń towarzyszących i edukacyjnych obejmujący wykłady, spotkanie autorskie, oprowadzania po wystawie oraz warsztaty artystyczne. Ekspozycja będzie dostępna dla zwiedzających do końca lipca.