Osobiste pamiątki Jerzego Kawalerowicza będzie można oglądać od piątku na wystawie w Muzeum Kinematografii w Łodzi. Wśród eksponatów znalazły się m.in. zeszyty z wierszami, świadectwa szkolne, nagrody, czy albumy pamiątkowe reżysera filmów "Faraon", "Quo vadis", "Austeria".
Jak poinformowała Marta Czechowska z Muzeum Kinematografii z Łodzi nową wystawę czasową przygotowano z okazji przypadającej w tym roku 100. rocznicy urodzin Jerzego Kawalerowicza, wybitnego reżysera oraz pierwszego kierownika artystycznego Studia Filmowego "Kadr".
Na ekspozycję zatytułowaną "Kawalerowicz - kolekcja" złożą się pamiątki dotyczące życia prywatnego, działalności politycznej i twórczości reżysera. Ponad 1,3 tys. tego typu eksponatów przekazała łódzkiemu muzeum żona artysty Małgorzata Dipont.
Najstarsze materiały - m.in. akty urodzenia, chrztu czy metryki ślubów - pochodzą z przełomu XIX i XX wieku i odnoszą się do ojca Edwarda Kawalerowicza oraz babki Walentyny Pliszewskiej. W części archiwum obejmującej życie prywatne Jerzego Kawalerowicza znajdują się obiekty z czasów dzieciństwa, takie jak zeszyty z wierszami, ćwiczeniami kaligrafii i świadectwa szkolne. Dorosłe życie reprezentują nagrody, dokumenty oraz albumy pamiątkowe - podkreśliła Czechowska.
Wśród najbardziej cennych eksponatów są m.in.: album ze zdjęciami, który Jerzy Kawalerowicz otrzymał w związku z nominacją "Faraona" w kategorii najlepszy film nieanglojęzyczny na gali rozdania Oscarów w 1967 roku oraz fragment scenariusza niezrealizowanego nigdy filmu "Wielka sfora".
Wystawa zostanie otwarta dla zwiedzających w piątek. Będzie można oglądać ją na drugim piętrze Pałacu Karola Scheiblera w Łodzi, w którym mieści się siedziba Muzeum Kinematografii.
Jerzy Kawalerowicz urodził się 19 stycznia 1922 r. w Gwoźdźcu na terenie dzisiejszej Ukrainy. Po II wojnie światowej studiował malarstwo w krakowskiej Akademii Sztuk. Równolegle zapisał się do Instytutu Filmowego.
Był reżyserem i scenarzystą. Nakręcił 17 pełnometrażowych filmów fabularnych, w tym m.in. nagradzanych za granicą "Pociągu", "Matki Joanny od Aniołów" oraz "Śmierci prezydenta". Podjął się również adaptacji prozy Bolesława Prusa - "Faraon" i Henryka Sienkiewicza - "Quo vadis". Za reżyserię "Faraona" otrzymał nominację do Oscara dla najlepszego filmu nieanglojęzycznego, jego inna adaptacja - "Austeria" na podstawie powieści Juliana Stryjkowskiego - zapewniła mu Złote Lwy na Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w 1984 r.
Od 1955 r., do śmierci był szefem najpierw Zespołu Filmowego, później Studia Filmowego "Kadr". Został także pierwszym prezesem i współzałożycielem Stowarzyszenia Filmowców Polskich. Wykładał w łódzkiej Szkole Filmowej. Zmarł 27 grudnia 2007 r. w Warszawie.