Na łódzkim cmentarzu stanął pomnik Pamięci Dzieci Polskich

Rzeźba powstała z inicjatywy Muzeum Dzieci Polskich - ofiar totalitaryzmu. Upamiętnieniu 500 dzieci, które poniosły śmierć w obozach. Pośród upamiętnionych ofiar jest też ponad 70 małych więźniów z obozu w Konstantynowie Łódzkim, którzy przed śmiercią przeniesieni zostali do obozu-szpitala - Krankenlager przy dzisiejszej ul. Strzelców Kaniowskich lub do łódzkich szpitali i w konsekwencji pochowani zostali na lokalnych cmentarzach - tłumaczył dyrektor placówki dr Ireneusz Maj.

W tym kontekście szczególna była rola cmentarza św. Wojciecha, nazywanego w Łodzi Kurczaki, który zarządzeniem nadburmistrza Litzmannstadt Vernera Ventzkiego od czerwca 1942 r. funkcjonował wraz z pobliskim cmentarzem św. Franciszka jako jedyne miejsce pochówku zmarłych narodowości polskiej na terenie okupowanego miasta. To na nim znajduje się m.in. 77 znanych pochówków więźniów niemieckiego obozu koncentracyjnego dla dzieci polskich z ul. Przemysłowej. Tylko dwoje spośród tych dzieci spoczywa w oznaczonych grobach.

Dyrektor  Muzeum Dzieci Polskich - ofiar totalitaryzmu poinformował, że z placówką kontaktowało się wiele rodzin dzieci zamordowanych w niemieckich obozach na terenie okupowanej Łodzi i choć muzeum ma informacje dotyczące okoliczności śmierci tych dzieci, z braku zachowanych nagrobków rodziny nie mogą dokonać symbolicznego gestu pożegnania. 

Właśnie temu celowi służyć ma odsłaniany pomnik - zaznaczył dr Maj.

Stanął on w bezpośrednim sąsiedztwie faktycznego miejsca pochówków dzieci, którym został poświęcony.

Rzeźbę klęczącej kobiety ze skrzydłami, trzymającej na ręce niemowlę, i towarzyszącego im chłopca, dofinansowano ze środków Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego i PGE Polskiej Grupy Energetycznej - mecenasa Muzeum Dzieci Polskich. Wsparcia przy realizacji projektu budowy pomnika udzieliła też archidiecezja łódzka.