Korona wieńcząca iglicę jednej z wież Bazyliki Mariackiej przejdzie konserwację. Specjaliści zajmą się nią 25 lat po ostatniej renowacji
Korona wymaga ingerencji konserwatorskiej. Jest dobry czas na tego typu działanie, ponieważ w tym roku obchodzimy 45. rocznicę wpisania Historycznego Centrum Krakowa na Listę Światowego Dziedzictwa Kulturowego i Naturalnego UNESCO. Poprzez cały projekt chcemy podkreślić udział bazyliki Mariackiej w tym wspaniałym wydarzeniu. Postaramy się, żeby korona była gotowa na początek września - mówi proboszcz bazyliki mariackiej ksiądz infułat Dariusz Raś.
Obecnie trwa konkurs ofert, w którym wyłoniony zostanie wykonawca.
Prace konserwatorskie rozpoczną się od ściągnięcia złoconej korony z iglicy i obejmą wszystkie jej elementy, a kluczowym działaniem będzie jej pozłocenie metodą galwaniczną.
Na obecny zły stan zachowania korony wpłynęły naturalne procesy degradacji substancji zabytkowej związane z jej lokalizacją i ekspozycją oraz wpływ warunków atmosferycznych - wyjaśnia konserwator zbiorów artystycznych Bazyliki Mariackiej Katarzyna Pakuła-Major.
Korona waży ok. 350 kg, ma ok. 320 cm średnicy, a jej wysokość to blisko 120 cm. Składa się z ośmiu nieregularnych części, zlutowanych w narożnikach. Z każdego boku korony "wyrastają" ozdobne liście na gałęziach. Oprócz ornamentyki wieńcowo-liściastej, widoczne są także motywy heraldyczne, mające swój rodowód w gmerkach czyli znakach mieszczańskich.
Nie wszystkie elementy są oryginalne. Niektóre zostały wymienione podczas prac konserwatorskich w 1913 roku. Ostatnia renowacja korony była przeprowadzona w 1999 roku. Wtedy odnowiona została konstrukcja nośna, a korona została pozłocona.
Korona na wieży hejnałowej pojawiła się około roku 1628. Pierwotnie wykonana została z drewna w pracowni stolarza Endrissa, obita blachą i pomalowana złotą farbą. Następną, zachowaną do dziś koronę wykonano w roku 1666, a więc w dziesiątą rocznicę lwowskich ślubów króla Jana Kazimierza i oficjalnego już ogłoszenia Maryi Patronką i Królową Polski. Miedziana korona jest najprawdopodobniej kopią tej pierwszej korony z roku 1628.
Równolegle do renowacji korony konserwowane będą drewniane podesty wokół iglicy, elementy kamienne i ceglane na całej powierzchni wieży oraz poszycie dachowe.
Projekt jest współfinansowany przez SKOZK z Narodowego Funduszu Rewaloryzacji Zabytków Krakowa.