Szewach był przyjacielem domu, przychodził do nas regularnie. Moja żona zwróciła na to kiedyś uwagę, że mimo, że był człowiekiem, który przeżył koszmar, zabrano mu dzieciństwo, był niesłychanie optymistycznym, ciepłym człowiekiem, który zawsze w innych ludziach znajdował tylko dobro – tak Szewacha Weissa wspomina Robert Mazurek w rozmowie z Tomaszem Terlikowskim.