Podnoszenie ciężarów pojawiło się już na pierwszych nowożytnych igrzyskach olimpijskich: w 1896 roku w Atenach. Jego początki sięgają jednak wielu wieków wstecz.
Malowidła, odnalezione w Egipcie i datowane na czwarte tysiąclecie p.n.e., przedstawiają synów faraonów, którzy unoszą nad głowę worki z piaskiem i inne ciężkie przedmioty. W starożytnych Chinach dźwiganie ciężarów traktowano jako istotny element żołnierskiego wyszkolenia. Wśród starożytnych ludów podnoszenie ciężarów największą estymą cieszyło się jednak u Greków. Siłaczy w Helladzie opiewano w poezji, stawiano im pomniki, byli znani we wszystkich greckich polis.
Początki nowoczesnego podnoszenia ciężarów sięgają dopiero XIX wieku. Pierwotnie traktowane było jako atrakcja cyrkowa, dopiero stopniowo uzyskało sportową nominację.
W 1888 roku Francuz E. Desbonnell sformułował pierwsze zasady tej dyscypliny, zaś w 1891 rozegrano pierwsze oficjalne mistrzostwa świata ciężarowców.
W 1896 roku, w czasie pierwszych igrzysk ery nowożytnej, sportowcy rywalizowali w tej dyscyplinie w dwóch konkurencjach: podnoszenia sztangi jednorącz i oburącz. Zawody odbywały się pod gołym niebem, a zawodnicy nie byli dzieleni na żadne kategorie.
Od 1920 roku w podnoszeniu ciężarów rywalizowano na igrzyskach w trzech konkurencjach: podrzucie, rwaniu i wyciskaniu. Po igrzyskach w Monachium (1972) zrezygnowano jednak z wyciskania i na kolejnych imprezach zawodnicy startowali już tylko w dwóch konkurencjach: rwaniu i podrzucie. Tak jest do dziś.
W igrzyskach w Antwerpii (1920) wprowadzono po raz pierwszy podział startujących na pięć kategorii, które potem były kilkakrotnie zmieniane. W Sydney (2000) zawodnicy rywalizowali w ośmiu kategoriach wagowych, ponadto po raz pierwszy w historii tej dyscypliny w igrzyskach wystąpiły kobiety, a startowały w siedmiu kategoriach.
Na ostatnich igrzyskach, w Rio de Janeiro, także rozdano 15 kompletów medali: osiem wśród sztangistów i siedem wśród kobiet.
Teraz liczbę kategorii wyrównano - jest ich po siedem - ale też zmieniono limity wagowe. Męskie to: 61, 67, 73, 81, 96, 109 i 109+ kg, a w rywalizacji sztangistek: 49, 55, 59, 64, 76, 87 i 87+ kg.
Biało-czerwoni wywalczyli dotąd w podnoszeniu ciężarów 33 medale, w tym sześć złotych. W Tokio wystąpi jednak zaledwie trzyosobowa polska ekipa.