W drodze do Euro 2012 Irlandczycy rywali mieli dość łatwych - wylosowali Andorę, Armenię, Macedonię, Rosję i Słowację. Najbardziej zacięte okazały się starcia z Rosjanami - pierwsze Irlandczycy po pięknej walce przegrali 2:3, w drugim padł bezbramkowy remis. W mistrzostwach zabrakło im już jednak szczęścia i zajęli ostatnie miejsce w "grupie śmierci".
Miejsce w rankingu FIFA: 18.
Udział w ME: 1988 - faza grupowa.
Barwy kostiumów: koszulki - zielone, spodenki - białe, getry - biało-zielone.
Irlandzki Związek Piłki Nożnej - Football Association of Ireland - założono w 1921 roku. Zrzesza 5 828 klubów i 252 844 piłkarzy. Prezes: Paddy McCaul.
Również tam Irlandczykom dopisało szczęście - ich rywalem była Estonia, którą już w pierwszym meczu rozbili 4:0, a w drugim mogli sobie pozwolić na remis 1:1.
Irlandia nie ma na swoim koncie wielkich piłkarskich sukcesów. W mistrzostwach Starego Kontynentu grała raz - w 1988 roku. Jej udział w rozgrywkach zakończył się na fazie grupowej.
Mimo że Irlandczycy nie odnosili na arenie międzynarodowej znaczących sukcesów, to na każdej pozycji w ich składzie można znaleźć gwiazdę. Bramki strzeże Shay Given, rekordzista pod względem liczby występów w reprezentacji. W obronie rządzi John O'Shea, który wiele lat spędził w Manchesterze United. Pomoc to między innymi Damien Duff, a bramki na Euro 2012 miał drużynie zapewnić Robbie Keane.
Trenerem irlandzkiej kadry jest Giovanni Trapattoni. Jego piłkarska kariera to przede wszystkim sukcesy odnoszone razem z AC Milan. Włoch grał tam w latach 1959-1971. W tym czasie zaliczył ponad 270 występów i sięgnął m.in. po dwa mistrzostwa Włoch i dwa trofea Pucharu Europy (dzisiejsza Liga Mistrzów).
Pierwsze kroki w roli trenera Trapattoni również stawiał w Milanie. Jego kariera szybko nabrała tempa i przez kolejne lata trenował największe europejskie kluby, sięgając z nimi po tytuły nie tylko na krajowych arenach. Do 2000 roku pracował m.in. w Juventusie, Interze, Bayernie czy Fiorentinie.
Na przełomie wieków Trapattoni objął reprezentację Włoch, ale ta przygoda skończyła się po nieudanych mistrzostwach Europy w 2004 roku. Później trenował m.in. Benfikę, VfB Stuttgart czy Red Bull Salzburg, by w 2008 roku zaopiekować się reprezentacją Irlandii.