Dotychczas w historii MŚ mistrzowie mogli zdobyć dwa trofea. Pierwszym z nich przyznawanym zwycięzcom była Złota Nike (Nike d'Or), stworzona przez francuskiego rzeźbiarza Abla LaFleur. Statuetka wyobrażała starożytną skrzydlatą boginię zwycięstwa, poniżej znajdował się napis Coupe du Monde de Football, w 1946 roku uzupełniony dopiskiem "Coupe Jules Rimet". W boczne ścianki kwadratowej podstawy rzeźby wstawione były cztery złote tabliczki, po jednej na każdej ścianie, na których wygrawerowane były nazwy zwycięskich reprezentacji od 1930 do 1970.
Nagroda miała charakter przechodni. Miała przypaść na własność pierwszej drużynie, która zdobędzie tytuł trzykrotnie - uczynili to w 1970 Brazylijczycy.
Historia statuetki obfituje w nietypowe zdarzenia. Aby uniknąć zawłaszczenia jej przez Niemców, w czasie II wojny światowej teściowa włoskiego wiceprezydenta FIFA Ottorino Barassi ukrywała ją w pudełku po butach pod swoim łóżkiem. W 1966, tuż przed MŚ w Anglii, Złota Nike została skradziona z wystawy w Londynie. Podobno odnalazł ją w krzakach pies o imieniu Pickles. W grudniu 1983 ponownie ją skradziono, jednak tym razem już jej nie odnaleziono. Prawdopodobnie została przetopiona na złoty złom. Brazylijska Federacja Piłki Nożnej wykonała jej replikę, która do dzisiaj jest przechowywana w jej siedzibie.
Nowe trofeum nazwano Pucharem Świata (Coupe de Monde). Zostało wybrane przez FIFA w 1974 roku z 53 różnych projeków. Zwyciężył projekt włoskiego rzeźbiarza Silvio Gazazniga. Statuetka przedstawia dwóch piłkarzy unoszących globus. Podstawę stanowią dwa pierścienie z malachitu i jedna złota obręcz między nimi, na której znajduje się miejsce na nazwy kolejnych zwycięzców mistrzostw świata w piłce nożnej. Rzeźba wykonana jest z 18 karatowego złota, wysokości 36 cm, wadze 4,970 g i na zawsze należy do FIFA.
Puchar ten jest własnością FIFA i w odróżnieniu od Złotej Nike nie zostanie nigdy przekazany na własność żadnej drużynie. Jego pozłacana replika jest wręczana zaraz po meczu finałowym kapitanowi zwycięskiej reprezentacji.