"Nie wiemy, kiedy skończy się wojna, ale jesteśmy przygotowani na każdy scenariusz" - mówi PAP Anatolij Sydorenko, dowódca sformowanego niedawno pododdziału pułku Azow w Charkowie, jednego z najsłynniejszych Specjalnych Pododdziałów Ochrony Porządku Publicznego na Ukrainie.
Anatolij Sydorenko jest żołnierzem pułku Azow od ośmiu lat. Nie ujawnia, w której części kraju walczy teraz. Dopóki nie zakończymy naszych działań, nie możemy niczego powiedzieć - wyjaśnia i dodaje, że można mu zrobić zdjęcie.
Dziennikarka PAP Daria Kania spotkała się Sydorenko w Charkowie, gdzie półtora miesiąca temu działać zaczął charkowski pododdział Azowa. Sydorenko odpowiada za szkolenie nowych żołnierzy.
Dobrowolnie zgłosił się do Azowa w 2014 roku. Wtedy wszystko się zaczęło, bo wojna nie trwa od 24 lutego, tylko od 2014 roku - podkreśla i przypomina, że Donbas jest miejscem nieustannych walk od ośmiu lat. Zaznacza, że żołnierze pułku nie chcieli wojny, ale wiedzieli, że ona wybuchnie. 24 lutego Rosjanie niczym nas nie zaskoczyli. Cała nasza azowska rodzina przygotowywała się do wojny od dawna - przyznaje.
Podkreśla, że pułk Azow od ośmiu lat robi wszystko, by Ukraina była bezpieczna, suwerenna, a jej granice nie były nienaruszane. Każdy, kto ze śmiechem mówił o wojnie jeszcze kilka miesięcy temu i używał argumentów, że w XXI wieku jest to niemożliwe, nie zdawał sobie prawy z tego, co dzieje się w Donbasie. Tam od ośmiu lat trwa regularna wojna - dodaje. Podkreśla, że stara się zwracać uwagę na pozytywne efekty wojny. Ludzie wreszcie przejrzeli na oczy i przekonali się, co tak naprawdę znaczy Federacja Rosyjska. Już wiedzą, że z nimi (Rosjanami - PAP) nie można prowadzić żadnych rozmów ani podejmować prób negocjacji - wyjaśnia.
Wojna zastała go w Charkowie. W nocy (z) 23 (na 24) lutego przyjechałem z Kijowa do Charkowa, położyłem się spać, a po dwóch godzinach wszystko się zaczęło - wspomina.
Byliśmy przygotowani, oddział był zebrany, nie cały, ale było nas tylu, ilu trzeba. Nasze pokoje były przygotowane, bardzo szybko rozłożyliśmy swoje rzeczy i rozpoczęliśmy pracę. Już wcześniej wywiozłem żonę i syna - kontynuuje.
Sydorenko nie zdradza, jak duża jest grupa tworząca charkowski pododdział Azowa. Zaznacza jedynie, że szkolenia bojowe trwają już od jakiegoś czasu. Ci z nas, którzy danego dnia nie jadą na front, szkolą się, a później się wymieniamy - wyjaśnia.
Większość żołnierzy, która z nami pracuje, to osoby z wojskowym doświadczeniem, chociaż są wśród nas także i tacy, którzy przed 24 lutego wojnę znali tylko z relacji w mediach - zaznacza.
Ci ochotnicy mają jednak ogromny zapał do pracy i przez te trzy miesiące zdobyli na tyle duże doświadczenie w boju, że szybko osiągnęli taki poziom, że można ich spokojnie postawić na równi z naszymi weteranami - ocenia.
Sydorenko i jego koledzy nie zapominają o swoich towarzyszach, którzy bronili Mariupola. Cały czas mamy nadzieję, że dojdzie do wymiany jeńców i nasi chłopcy szybko wrócą do nas z rosyjskiej niewoli - mówi. Nasza legenda nigdy nie umrze, wciąż dołączają do nas kolejni ochotnicy, dlatego wierzę, że zwyciężymy - deklaruje.
Podkreśla, że cały pułk Azow jest przygotowany na długą walkę. Nie wiemy, kiedy skończy się wojna, ale nasza azowska rodzina jest przygotowana na każdy scenariusz. Chcielibyśmy, żeby to skończyło się jak najszybciej, bo każdego dnia umierają Ukraińcy - oświadcza. Zwraca również uwagę, że Ukraińcy nie ustają w walce i nie dają się zepchnąć Rosjanom w głąb kraju.
Nasze siły powoli poruszają się naprzód, powoli oswobadzamy nasz kraj, idziemy w kierunku (jego) wschodnich granic - relacjonuje. Zauważa przy tym, że o wiele trudniej jest podjąć ofensywę niż się bronić. Tam, gdzie Rosjanie umocnili się na pozycjach, trudno atakować, dlatego potrzebujemy więcej czasu i sprzętu - przyznaje.
Mamy świadomość, że nikt nie może zagwarantować, kiedy zakończy się wojna. Liczymy się z tym, że trzeba będzie długo walczyć. Miesiąc, rok, dwa? Dla nas to bez różnicy, bo my chcemy wyzwolić cały nasz kraj - zadeklarował.
Czego potrzebujemy? Sprzętu. Mamy wiele rzeczy od naszych zachodnich przyjaciół, także od was, Polaków, za co jesteśmy wam naprawdę ogromnie wdzięczni i bardzo wam dziękujemy - kończy.