W sobotę premier Johnson poinformował o wprowadzeniu całkowitego lockdownu w Anglii. Zamknięcie kraju ma obowiązywać od czwartku i potrwać do początku grudnia. Restrykcje będą jednak nieco łagodniejsze niż w początkowej fazie tego wiosennego.
Tak jak wiosną, obowiązywać będzie zalecenie, by pozostawać w domu, z wyjątkiem ważnych powodów, takich jak praca, jeśli nie może być wykonywana zdalnie, nauka, niezbędne zakupy, opieka nad osobą potrzebującą, czy ćwiczenia fizyczne. Osoby z różnych gospodarstw domowych nie będą się mogły spotykać w zamkniętych pomieszczeniach (z wyjątkiem kilku wyszczególnionych przypadków, jak opieka nad dzieckiem czy "bańki wsparcia", tworzone przez osoby mieszkające samotnie). Na otwartych przestrzeniach możliwe będzie spotykanie się tylko z jedną osobą spoza gospodarstwa domowego.
Zamknięte zostaną wszystkie puby, bary i restauracje, choć nadal będą mogły działać w systemie na wynos i z dostawą, a także wszystkie sklepy, z wyjątkiem tych, które sprzedają artykuły pierwszej potrzeby. W odróżnieniu od restrykcji, wprowadzonych pod koniec marca w odpowiedzi na pierwszą falę epidemii, nauka w szkołach i na uniwersytetach nadal będzie się odbywać w systemie stacjonarnym, a nie zdalnym, a zakłady przemysłowe i budowy mogą nadal działać.
Nie będzie limitów, jeśli chodzi o wyjścia z domu w celu indywidualnej aktywności fizycznej, nadal będą się odbywać profesjonalne rozgrywki sportowe. Nie będzie też zalecenia dla osób, które z powodu schorzeń są szczególnie narażone na zachorowanie, by stale pozostawały w domach.
Brytyjski rząd do tej pory był niechętny, by wprowadzać ogólnokrajowy lockdown, nawet na stosunkowo krótki czas, trzymając się regionalnego podejścia, tzn. zaostrzając restrykcje na tych obszarach, gdzie rosła liczba infekcji. Jednak w świetle rosnących statystyk, a zwłaszcza opublikowanego dzień wcześniej zapisu z posiedzenia naukowej grupy doradczej ds. kryzysowych SAGE, wskazującego, że epidemia rozwija się szybciej, niż zakładano w rozsądnym najgorszym scenariuszu, to podejście było nie do utrzymania.
Johnson podczas konferencji prasowej na Downing Street wyjaśnił, że podejmowane kroki są niezbędne, by uniknąć "medycznej i moralnej katastrofy", jaką byłoby dopuszczenie do tego, by publiczna służba zdrowia została przytłoczona liczbą pacjentów. Wskazywał, że nawet w tych regionach, gdzie liczba zachorowań jest stosunkowo nieduża, jak w południowo-wschodniej Anglii, bez wyhamowania epidemii w ciągu kilku tygodni zabraknie miejsc w szpitalach.
Lekarze i pielęgniarki byliby zmuszeni wybierać, których pacjentów należy leczyć, kto otrzyma tlen, a kto nie, kto będzie żył, a kto umrze.mówił Johnson.
Jak wyjaśnił, żaden odpowiedzialny premier nie mógłby zignorować danych sugerujących, że bilanse zgonów sięgną kilku tysięcy dziennie i byłyby gorsze niż te w kwietniu.
Po 2 grudnia restrykcje mają zostać rozluźnione i przywrócona zostanie trzystopniowa skala regionalnych restrykcji. Johnson wskazał, że jest kilka powodów do względnego optymizmu w porównaniu z pierwszą falą epidemii, np. dlatego, że zwiększono możliwości szpitali czy odkryto, że deksametazon zwiększa szanse chorych na przeżycie.
Decyzja o lockdownie odnosi się tylko do Anglii, gdyż ochrona zdrowia jest kompetencją zdecentralizowaną, co oznacza, że w Szkocji, Walii i Irlandii Północnej odpowiadają za tę sferę tamtejsze rządy. Krótkie lockdowny w celu zatrzymania epidemii wprowadziły już rządy Irlandii Północnej i Walii. W Irlandii Północnej jest on przewidziany na cztery tygodnie, z czego dwa już minęły, zaś w Walii na 17 dni, co oznacza, że pozostało jeszcze dziewięć.
Wcześniej w sobotę podano, że w ciągu ostatniej doby w Wielkiej Brytanii wykryto prawie 22 tys. nowych zakażeń koronawirusem, w efekcie czego stała się ona dziewiątym krajem świata, w którym ich liczba przekroczyła milion.
Zmarło dotychczas 46 555 osób.