Mąż i ojciec pięciorga dzieci. W okresie PRL był działaczem opozycji demokratycznej. Od 1991 roku nieprzerwanie jest posłem na Sejm. W III RP pełnił wiele ważnych funkcji państwowych. Był m.in. wicemarszałkiem Sejmu V kadencji, w rządzie Jerzego Buzka (1997-2001) pełnił funkcję szefa MON, a od 2007 roku jest marszałkiem Sejmu. Po katastrofie 10 kwietnia, w której zginął Lech Kaczyński, przejął obowiązki prezydenta państwa.
Urodził się 4 czerwca 1952 roku w Obornikach Śląskich koło Wrocławia. Jego rodzina pochodzi z Kresów Wschodnich i Wilna. Najmłodsze lata spędził w Poznaniu, Józefowie niedaleko Otwocka i podwarszawskim Pruszkowie. Gdy miał 14 lat, jego rodzina przeprowadziła się do Warszawy. Tam ukończył XXIV Liceum Ogólnokształcące im. Cypriana Norwida, a później studia na Wydziale Historycznym Uniwersytetu Warszawskiego.
W 1968 roku - jeszcze jako licealista - zaangażował się w działalność opozycyjną. W czasie tzw. wydarzeń marcowych brał udział w manifestacjach. W 1976 roku włączył się w akcję niesienia pomocy robotnikom Radomia i Ursusa. Współpracował z Komitetem Obrony Robotników i Ruchem Obrony Praw Człowieka i Obywatela. W 1980 wstąpił do "Solidarności", był zaangażowany w rozbudowę struktur Regionu Mazowsze. W okresie stanu wojennego został internowany. Później kontynuował działalność opozycyjną. Do roku 1989 wykładał historię w niższym seminarium duchownym w Niepokalanowie.
W 1989 roku został dyrektorem gabinetu Aleksandra Halla, który pełnił wtedy funkcję ministra ds. współpracy z organizacjami politycznymi i stowarzyszeniami. W rządach Tadeusza Mazowieckiego, Jana Krzysztofa Bieleckiego i Hanny Suchockiej był wiceministrem obrony narodowej. W roku 2000 przyjął propozycję premiera Jerzego Buzka i stanął na czele resortu obrony narodowej.
W 1991 roku po raz pierwszy został wybrany do Sejmu. W ciągu swojej dziewiętnastoletniej kariery parlamentarnej należał do kilku partii. Na początku lat 90. był związany z Unią Demokratyczną i Unią Wolności, w których pełnił funkcję sekretarza generalnego. W 1997 roku wszedł do Stronnictwa Konserwatywno-Ludowego (był jego wiceprzewodniczącym), które stało się częścią Akcji Wyborczej Solidarność. Od 2001 roku jest członkiem Platformy Obywatelskiej (pięć lat po wstąpieniu do tej partii został jej wiceprzewodniczącym).
Będąc posłem, pracował w Komisji ds. Polaków poza granicami kraju, Komisji Obrony Narodowej (przewodniczył jej pracom w latach 1997-2000) oraz Komisji Spraw Zagranicznych. W roku 2005 Sejm wybrał go na stanowisko wicemarszałka, a dwa lata później został marszałkiem.
Od 10 kwietnia tego roku, kiedy samolot z m.in. prezydentem Lechem Kaczyńskim na pokładzie rozbił się pod Smoleńskiem, Bronisław Komorowski pełni obowiązki prezydenta państwa. Konstytucja RP przewiduje bowiem, że w razie śmierci szefa państwa, jego funkcję przejmuje urzędujący marszałek Sejmu.
Po tym, jak w styczniu tego roku przewodniczący PO ogłosił, że nie wystartuje w prezydenckim wyścigu, Bronisław Komorowski wziął udział w partyjnych prawyborach. Pokonał w nich obecnego szefa resortu spraw zagranicznych Radosława Sikorskiego i stał się oficjalnym kandydatem PO w nadchodzących wyborach. Jego głównym kandydatem w tym starciu jest prezes Prawa i Sprawiedliwości Jarosław Kaczyński.
Oficjalna strona internetowa kandydata na prezydenta Bronisława Komorowskiego