Andrzej Olechowski urodził się 9 września 1947 w Krakowie. Jest żonaty, ma dwóch synów i troje wnuków. W młodości był kierownikiem artystycznym zespołu Trzy Korony, dziennikarzem radiowym i prezenterem muzycznym programu III Polskiego Radia.
Ukończył studia ekonomiczne w Szkole Głównej Planowania i Statystyki w Warszawie, w 1979 uzyskał stopień doktora nauk ekonomicznych. Wykładał w Akademii Teologii Katolickiej, Collegium Civitas oraz w Uniwersytecie Jagiellońskim. Autor szeregu publikacji na temat handlu międzynarodowego i polityki zagranicznej. Zna trzy języki obce: angielski, francuski, rosyjski.
W 1973 rozpoczął pracę w sekretariacie Konferencji Narodów Zjednoczonych ds. Handlu i Rozwoju (UNCTAD) w Genewie. W latach 1978-1982 kierował Zakładem Analiz i Prognoz w Instytucie Koniunktur i Cen. W latach 1982-1984 ponownie pracował w UNCTAD, zaś w latach 1985-1987 był pracownikiem Banku Światowego.
W 1987 powrócił do pracy w Polsce, objął funkcję dyrektora departamentu w Ministerstwie Współpracy Gospodarczej z Zagranicą. W 1989 brał udział w obradach "okrągłego stołu" po stronie rządowej w zespole ds. gospodarki i polityki społecznej. W latach 1989-1991 był pierwszym zastępcą prezesa Narodowego Banku Polskiego.
28 lutego 1992 został mianowany na ministra finansów w rządzie Jana Olszewskiego. 7 maja 1992 złożył dymisję, która została przyjęta przez Sejm 5 czerwca 1992, tuż przed udzieleniem całemu gabinetowi wotum nieufności.
W latach 1992-93 był doradcą ds. gospodarczych prezydenta Lecha Wałęsy.
W latach 1993-95 był ministrem spraw zagranicznych w rządzie Waldemara Pawlaka.
Od 1994 do 1998 był też przewodniczącym Rady Gminy Warszawa-Wilanów.
W 2000 jako kandydat niezależny wystartował w wyborach prezydenckich. W pierwszej turze zajął drugie miejsce z poparciem 17,3% wyborców (3 044 141 głosów). Przegrał z Aleksandrem Kwaśniewskim, który uzyskał już w pierwszej turze reelekcję.
W styczniu 2001 razem z Maciejem Płażyńskim z Akcji Wyborczej Solidarność i Donaldem Tuskiem z Unii Wolności powołał do życia ruch polityczny pod nazwą Platforma Obywatelska.
27 października 2002 wziął udział z ramienia PO w wyborach na stanowisko prezydenta Warszawy. Uzyskał 13,47% głosów, został wyprzedzony przez Lecha Kaczyńskiego (PiS) i Marka Balickiego (SLD-UP) i nie wszedł do drugiej tury wyborów. W 2004 został przewodniczącym rady programowej PO.
2 lipca 2009 ogłosił decyzję o wystąpieniu z Platformy Obywatelskiej. Osiem dni później został przewodniczącym rady programowej Stronnictwa Demokratycznego. Nie przystąpił jednak formalnie do tej partii.
Hasło jego kampanii w 2010 r. to: "Wybierz swój dobrobyt". W swoim programie zobowiązuje się m.in. do tego, że do 2015 r.: poprowadzi Polaków do wyższych zarobków, będzie wspierał polskie kobiety w staraniach o równość materialną, pomoże w wypracowaniu rozwiązań ułatwiających młodym ludziom usamodzielnianie się, będzie mecenasem polskiej kultury, wzmocni bezpieczeństwo Polski oraz pozycję i prestiż Polski w Unii Europejskiej.
Oficjalna strona internetowa kandydata na prezydenta Andrzeja Olechowskiego