Gen o nazwie OSER1 może mieć kluczowe znaczenie dla długowieczności człowieka, a także wielu innych organizmów - zauważyli naukowcy. Odkrycie może pomóc w opracowaniu leczenia chorób związanych z wiekiem.

REKLAMA

Choć dbając o zdrowy styl życia, z pewnością można wpłynąć na to, jak długo będzie się żyło, to naukowcy od dawna wiedzą, że kluczową rolę odgrywa genetyka.

Białko, które może przedłużyć życie

Zespół z Uniwersytetu w Kopenhadze (Dania) odkrył właśnie jeden z ważniejszych genów (kodujący białko o nazwie OSER1), które wpływają na długość życia.

Zidentyfikowaliśmy białko, które może przedłużyć życie. To nowy czynnik, który na to oddziałuje, a jednocześnie białko występujące u różnych zwierząt, takich jak muszki owocowe, nicienie, jedwabniki i ludzie - mówi prof. Lene Juel Rasmussen, główna autorka nowego badania opisanego w piśmie "Nature Communications".

Jeśli jakiś gen występuje tylko w modelach zwierzęcych, może być trudno odnieść jego działanie do zdrowia człowieka. Dlatego na początku badaliśmy różne potencjalne białka związane z długowiecznością, które występują u wielu organizmów, w tym u ludzi. Ostatecznie jesteśmy zainteresowani identyfikacją ludzkich genów długowieczności ze względu na potencjalne interwencji i możliwość odkrycia nowych leków - wyjaśnia współautor badania, dr Zhiquan Li.

Odkrycie otwiera drogę do nowych metod leczenia

Badacze informują, że znaleźli 10 genów, manipulowanie którymi zmieniało u zwierząt długość życia. OSER1 działał najsilniej. Odkrycie może więc otworzyć drogę do nowych metod leczenia.

Obecnie koncentrujemy się na odkrywaniu roli OSER1 u ludzi, ale brak dostępnej literatury stanowi wyzwanie. Do tej pory opublikowano niewiele na ten temat. To badanie jest pierwszym, które wykazuje, że OSER1 jest istotnym regulatorem starzenia i długowieczności. W przyszłości mamy nadzieję dostarczyć informacji na temat konkretnych chorób związanych z wiekiem i procesów starzenia się, na które wpływa OSER1 - mówi dr Zhiquan Li.

Naukowcy liczą na to, że dalsze badania pozwolą na znalezienie nowych celów dla leków, które mogłyby oddziaływać na towarzyszące starości choroby metaboliczne, sercowo-naczyniowe czy neurodegeneracyjne.