Brytyjscy historycy opublikowali mapę rzymskich amfiteatrów, w których do V wieku były organizowane na terenie obecnej Wielkiej Brytanii walki gladiatorów i wyścigi rydwanów.
Podbijając obecne tereny Wysp Brytyjskich, Rzymianie przywieźli ze sobą swoją kulturę, także w jej najbardziej krwawym wymiarze. Amfiteatry na wzór rzymskiego Colosseum zbudowane zostały w co najmniej pięciu założonych przez nich miastach - w tym w Londynie, w Chester na północnym zachodzie Anglii i w Walii. Organizowane były w nich walki gladiatorów i wyścigi rydwanów.
Prace wykopaliskowe przeprowadzone w tych miejscach stwierdziły obecność potężnych aren - ta londyńska na przykład znajdowała się w miejscu, gdzie obecnie znajduje się centrum kultury i sztuki Barbican.
To nie była rozrywka dla rdzennych mieszkańców wysp. Walki gladiatorów organizowano z myślą o rzymskich patrycjuszach i żołnierzach, którzy tam stacjonowali. Amfiteatry były także miejscami wojskowych ćwiczeń, publicznych sądów i egzekucji.
Rzymianie pozostali w tej części Europy przez prawie pięć wieków. Zbudowali drogi, kanalizację, położyli podwaliny prawa i zaprowadzi swój porządek w wielu dziedzinach życia. Przez wiele lat uważano, że walki gladiatorów ograniczone były do kontynentalnych części Europy i północnej Afryki. Jak wynika z prac wykopaliskowych, ten rodzaj brutalnej rozrywki dotarł także na Wyspy Brytyjskie.
Pierwsze oddziały Rzymian przekroczyły kanał La Manche w 43. roku przed naszą erą za czasów panowania cesarza Klaudiusza. Amfiteatry zbudowane zostały na wzór już istniejących w Rzymie - choć były od nich mniejsze. Po wycofaniu się Imperium w V wieku naszej ery zostały zaniedbane, popadły w ruinę i stały się źródłem materiałów budowlanych, z których powstało wiele średniowiecznych budynków.
Do dziś na Wyspach Brytyjskich znajduje się wiele pozostałości architektonicznych po tamtych czasach - jak chociażby słynne łaźnie w Bach, zachowane szczątki willi rzymskich patrycjuszy na południu Anglii, czy mur cesarza Hadriana, który znaczył północną granicę cesarstwa rzymskiego i chronił osadników przed atakami Szkotów.
Wiele nazw współczesnych brytyjskich miast to zaledwie zmodyfikowane nazwy rzymskich miejscowości. Na przykład Londyn nazywał się kiedyś Londinium.