Nowojorscy naukowcy dokonali przełomowego odkrycia w dziedzinie neurobiologii, które może zmienić sposób, w jaki rozumiemy mechanizm sytości i przyczynić się do opracowania nowych terapii w walce z otyłością. Zespół badawczy pod kierownictwem Alexandra Nectowa z Columbia University Irving Medical Center, z udziałem Srikanty Chowdhury, zidentyfikował w mózgach myszy specjalne komórki nerwowe, które decydują o zakończeniu posiłku. Pisze o tym w najnowszym numerze czasopismo "Cell".
Odkryte neurony znajdują się w rdzeniu przedłużonym, najstarszej części mózgu kręgowców, co sugeruje ich fundamentalne znaczenie w procesach regulacji apetytu. W przeciwieństwie do innych neuronów zaangażowanych w monitorowanie sytości, które skupiają się na odbieraniu sygnałów związanych z jedzeniem w ustach, wypełnieniem żołądka czy wartościami odżywczymi pożywienia, nowo odkryte komórki mózgowe integrują szereg różnorodnych informacji i podejmują ostateczną decyzję.
Wszyscy doskonale znamy mechanizm, kiedy podczas jedzenia zaczynamy czuć się pełni, nasz apetyt maleje, aż w końcu decydujemy, że już nam wystarczy. Nectow i Chowdhury, korzystając z nowoczesnych technik badawczych, które pozwalają na dokładne rozróżnienie odmiennych typów komórek mózgowych, zidentyfikowali neurony, które odgrywają w tym procesie kluczową rolę.
Dzięki technice profilowania molekularnego z rozdzielczością przestrzenną naukowcy mogli nie tylko zlokalizować te komórki w rdzeniu przedłużonym, ale także szczegółowo zbadać ich skład molekularny.
W ramach eksperymentów myszy zostały genetycznie zmodyfikowane tak, aby możliwe było włączanie i wyłączanie tych neuronów za pomocą światła. Okazało się, że aktywacja tych komórek prowadziła do znacznego zmniejszenia wielkości spożywanych przez myszy posiłków. Co więcej, intensywność aktywacji wpływała na szybkość, z jaką zwierzęta przestawały jeść, sugerując, że neurony te nie tylko sygnalizują bezpośrednie zatrzymanie posiłku, ale również pomagają zwierzętom stopniowo zwalniać tempo jedzenia.
Odkrycie to otwiera nowe perspektywy w rozumieniu mechanizmów nasycenia i kończenia posiłku. Ponieważ rdzeń przedłużony jest częścią mózgu, która jest w zasadzie taka sama u wszystkich kręgowców, istnieje duże prawdopodobieństwo, że u ludzi mechanizm jest podobny.
Wykorzystując wiedzę o tych neuronach, można prowadzić badania zmierzające do opracowania nowych terapii otyłości.
