Grób Tadeusza Kantora, jednego z najwybitniejszych twórców awangardy teatralnej XX wieku, został zdewastowany. Nagrobek znajdujący się na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie został ograbiony z elementów odwołujących się do sztuki wybitnego reżysera. Z nagrobka skradziono elementy znajdującej się na nim rzeźby wykonanej z brązu, a przedstawiającej chłopca w ławce czytającego książkę.
Patrycja Ćwikła z Zarządu Cmentarzy Komunalnych poinformowała także, że do kradzieży doszło najprawdopodobniej w piątek oraz że o dewastacji władze cmentarza natychmiast powiadomiły policję.
Złodzieje ukradli z grobowca Tadeusza Kantora i jego matki Heleny z Bergerów Kantorowej elementy rzeźby przedstawiającej chłopca w ławce czytającego książkę: siedzisko ławki, krzyż i książkę. Elementy te nawiązują do najwybitniejszego spektaklu Tadeusza Kantora "Umarła klasa". Spektakl-symbol to niejako manifest twórczości Kantora, stąd odwołanie do tego właśnie spektaklu na krakowskim cmentarzu. Tomasz Tomaszewski z Ośrodka Dokumentacji Sztuki Tadeusza Kantora Cricoteka przypomniał że rzeźbę tę ustawił sam Tadeusz Kantor w 1987 roku, traktując to wtedy jako formę hołdu złożonego swojej matce.
Grób artysty był już kilkakrotnie dewastowany. Do najpoważniejszej kradzieży doszło w styczniu 2002 roku, kiedy dwóch złodziei ukradło z grobu Kantora rzeźbę chłopca. Policja odnalazła ją w mieszkaniu konkubiny jednego ze sprawców pociętą na mniejsze kawałki i przygotowaną do sprzedaży w punkcie złomu.
Zdaniem policjantów także w tym przypadku złodziejami mogą być zbieracze metali kolorowych i złomu. Policja prosi wszystkie osoby, które mogą pomóc w odnalezieniu skradzionych elementów o kontakt z Komendą Miejską Policji w Krakowie ul. Siemiradzkiego albo telefoniczny 12 61 52 908, 12 61 57 711, 997 i 112.
Dodajmy także, że Tadeusz Kantor to jeden z najważniejszych twórców i reformatorów XX-wiecznego teatru, malarz, scenograf, autor manifestów artystycznych. Był współzałożycielem Grupy Krakowskiej i założycielem Teatru Cricot 2, w którym łączył przedstawienie dramatyczne z wizją plastyczną, symbolicznym obrazem i gestem. Jego najgłośniejsze spektakle to "Umarła klasa", "Wielopole, Wielopole", "Niech sczezną artyści", "Nigdy tu już nie powrócę".