To William Szekspir mógł być autorem trzech sztuk teatralnych epoki elżbietańskiej, dotychczas przypisywanych innym lub anonimowych autorom, wykazały badania komputerowe pod kierunkiem prof. Jonathana Bate'a. Przeanalizował on wszystkie znane sztuki tamtego okresu.
Są to pochodzące z końca XVI wieku: "Arden z Fahesham", "Hiszpańska Tragedia" oraz "Mucedorus". Wpływ mistrza ze Stratfordu (1564-1616) widać zarówno w niektórych scenach, jak i w dialogu.
Bate, profesor literatury na uniwersytecie w Oksfordzie, w oparciu o swoje badania ustosunkuje się do tych kontrowersji w książce, która ukaże się w druku pod koniec tego miesiąca.
Szekspirowi przypisuje się autorstwo 36 komedii i tragedii. Włączone je po jego śmierci do zbiorowego wydania dzieł tzw. First Folio. Od XVIII wieku naukowcy spierali się o to, czy miał wpływ na inne sztuki zwane apokryfami (nie włączone do tego wydania).
"Arden z Favesham" napisana anonimowo w 1590 r. opisuje tragedię kobiety z miejscowości Favesham w hrabstwie Kent, która wraz z kochankiem pragnie zgładzić męża. Arden ma wiele cech nasuwającej skojarzenia z Lady Makbet, tak jak ona usiłuje obmyć ręce z krwi.
Skojarzenia z Szekspirem nasuwa też porównanie niespokojnego umysłu do zmąconej fontanny. Zdaniem Bate'a co najmniej jedna scena - najważniejszego spotkania kochanków - nosi ślad Szekspira. Bate nie wyklucza, że autorem pozostałych scen jest Thomas Kyd.
Kyd jest autorem "Hiszpańskiej Tragedii" z 1580 r., której wątkiem jest chęć rewanżu. Uprzednio sądzono, iż niektóre sceny mogły wyjść spod pióra konkurenta Szekspira - Bena Jonsona, ale analizy komputerowe nie potwierdziły tej hipotezy.
"Hiszpańska Tragedia" została udostępniona trupie teatralnej, z którą związany był Szekspir.
Z kolei tragikomedia "Mucedorus" z 1590 r. otrzymana do wystawienia w 1610 roku przez trupę Szekspira, po uzupełnieniu jej o dodatkowe sceny, używa charakterystycznych dla niego zwrotów, występujących także w innych sztukach.
(mpw)