Pszenna lub ziarnista, posmarowana lub nie, pojedyncza lub podwójna - to tylko niektóre z alternatyw, przed którymi stoimy, przygotowując kanapkę. Dziś obchodzimy Światowy Dzień Kanapki. Z tej okazji zapraszamy w krótką kulinarną podróż, warto na nią zabrać... kanapki.
Kanapka to jedno z najbardziej pojemnych kulinarnych pojęć. Również przepis na kanapkę jest bardzo ogólny. Konieczne jest tylko pieczywo i dodatki, które pozostawiają ogromną przestrzeń dla smakowej i estetycznej wyobraźni.
Na fotografie Waszych kanapek czekamy pod adresem . Stworzymy z nich smakowitą galerię zdjęć!
"Wynalezienie" kanapki może być związane z żyjącym w XVIII wieku w Anglii niejakim Johnem Montagu, hrabią Sandwich. Był to tytuł szlachecki, który swoje korzenie miał w mieście Sandwich w angielskim hrabstwie Kent.
Między grudniem 1770 r. a styczniem 1771 roku Montagu pełnił funkcję Sekretarza Stanu Północnego Departamentu. W tym czasie miało dojść do sytuacji, którą opisał francuski historyk Pierre-Jean Grosley w wydanej w 1772 roku książce "Tour to London".
"Minister stanu spędził przy publicznym stole do gier 24 godziny, tak pochłonięty zabawą, że przez cały ten czas nie miał nic do jedzenia poza kawałkiem wołowiny między dwiema kromkami tostowego chleba, które zjadał (sic!) bez wychodzenia z gry. To nowe danie zyskało dużą popularność podczas mojego pobytu w Londynie: nazywało się je imieniem ministra, który je wymyślił" - napisał Grosley.
Światowy Dzień Kanapki jest obchodzony w dniu 3 listopada, ponieważ tego dnia - w 1718 roku - miał się urodzić John Montagu. Według innej wersji, datą jego urodzin jest 13 listopada 1718 r.
Polskie słowo kanapka pochodzi od francuskiego "canape", bo przekrojona bułka z wędliną ma przypominać kanapę z ułożonymi na niej poduszkami.
Myli się jednak ten, kto zakłada, że Francuzi używają podobne słowa dla nazwania pieczywa z dodatkami. W języku francuskim używa się międzynarodowego słowa "sandwich". Tak samo brzmi nazwa kanapki w większości języków.
W ten sam sposób kanapkę nazywają nie tylko Brytyjczycy i Amerykanie, ale też Niemcy, Skandynawowie, Włosi i Hiszpanie. Również w naszej części świata nikt nie używa meblowego skojarzenia. Czesi i Słowacy jedzą sendviče (wymowa - "sendwicze"), Węgrzy zawijają w papier szendvics (wym. sendwicz), Albańczycy Sanduic (wym. sandłicz), a Bułgarzy сандвич (wym. sandłicz).
Arabowie jedzą ساندويتش (wym. sandłisz), a Chińczycy 三明治 (wymowa: "semindży").
Kanapki dają zasadniczo dwie możliwości na kulinarną kreatywność: podstawa, którą może być pieczywo ciemne albo jasne, zwykłe lub pieczone/smażone, itd., a także górna jej część - mięsa, wędliny, sery, warzywa, owoce przetworzone na wszelkie znane ludzkości sposoby.
Wśród wielu odmian kanapek warto wspomnieć np. wersję hiszpańską, czyli Montadito lub Tapas. Te drugie to kanapki, które mają raczej charakter przekąski (istnieje co najmniej 21 przepisów na ich przygotowanie). Do przygotowania kanapki mogą posłużyć także croissanty, bułki ciabatta, grahamki i wiele innych.
Życzymy więc smacznego, nie tylko w Światowym Dniu Kanapki.