W wieku 88 lat zmarł Borys Spasski, legendarny radziecki szachista, który w 1972 roku przegrał nazwany "meczem stulecia" pojedynek o tytuł mistrzowski z Amerykaninem Bobbym Fischerem.
Spasski był dziesiątym mistrzem szachowym, ale na tronie zasiadał tylko przez trzy lata. Tytuł odebrał mu Amerykanin Bobby Fischer w pojedynku rozegranym w Reykjaviku. Spasski poniósł wówczas dotkliwą porażkę 8,5:12,5, po której popadł w niełaskę w Związku Radzieckim.
Mecz rozgrywany był w czasach zimnej wojny i był pełen podtekstów politycznych. Pojedynek Spasski-Fischer traktowano wówczas jako bezpośrednie starcie USA i Związku Radzieckiego, którego szkoła szachowa uchodziła za najwybitniejszą w historii. Mecz nazwano "pojedynkiem stulecia", a do stolicy Islandii z całego świata przybywali widzowie, by oglądać starcie szachowych tytanów.
Fischer przed rozgrywką finałową studiował partie Spasskiego, który przygotowywał się w gronie innych radzieckich arcymistrzów, dysponując do tego pewną przewagą psychologiczną, ponieważ do finału nie przegrał partii z Amerykaninem.
Wiele lat później Spasski wspominał, że porażka uczyniła go szczęśliwym, bo został zwolniony z "kolosalnej odpowiedzialności". Nie wyobrażacie sobie, jak ulżyło mi, gdy Fischer odebrał mi tytuł. Zostałem uwolniony od bardzo ciężkiego brzemienia i mogłem swobodnie oddychać - opowiadał.
W 1976 roku Spasski osiedlił się we Francji, poślubiając Francuzkę rosyjskiego pochodzenia. W 1982 roku uzyskał obywatelstwo francuskie. Zwrócił na siebie uwagę opinii publicznej dopiero wiele lat później, w 1992 roku w Jugosławii, podczas nieoficjalnego meczu rewanżowego z Bobbym Fischerem, który również przegrał.
W 2006 i 2010 roku doznał dwóch udarów, a w 2012 uciekł ze swojego domu w Meudon pod Paryżem do Moskwy razem swoją agentką. Już w stolicy Rosji oświadczył, że we Francji był przetrzymywany w "areszcie domowym" i że rodzina dążyła do jego ubezwłasnowolnienia.
Spasski urodził się 30 stycznia 1937 roku w Leningradzie (obecnie Sankt Petersburg). Twierdził, że nauczył się grać w szachy w wieku pięciu lat w sierocińcu, po tym, jak udało mu się uciec z rodziną z Leningradu, który padł ofiarą strasznego oblężenia przez Niemców podczas II wojny światowej.
W wieku 18 lat Spasski został mistrzem świata juniorów i wówczas jako najmłodszy szachista w historii uzyskał tytuł arcymistrza. W 1969 roku wywalczył mistrzostwo świata, pokonując rywala ze Związku Radzieckiego Tigrana Petrosjana.