Prezydent Andrzej Duda nadał, w uznaniu znamienitych zasług na rzecz przemian demokratycznych w Polsce, za wybitne osiągnięcia w działalności publicznej i państwowej, Order Orła Białego Kornelowi Morawieckiemu - poinformowała w piątek na swych stronach internetowych Kancelaria Prezydenta.
Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej Andrzej Duda nadał w uznaniu znamienitych zasług na rzecz przemian demokratycznych w Polsce, za wybitne osiągnięcia w działalności publicznej i państwowej Order Orła Białego Kornelowi Morawieckiemu, działaczowi opozycji demokratycznej w PRL, przywódcy “Solidarności Walczącej" - głosi piątkowy komunikat KPRP.
Prezydent odznaczy Orderem Ora Biaego Kornela Morawieckiego dziaacza opozycji demokratycznej w PRL, przywdc Solidarnoci Walczcej.https://t.co/74rqck5qJk pic.twitter.com/LsyQi5xQrY
prezydentplSeptember 27, 2019
Nie chciałem rezygnować z tego spotkania, ale jest ono dla mnie niełatwe, bo od wczoraj stan zdrowia mojego taty się bardzo pogorszył i jest we mnie pewien smutek - mówił w piątek premier Mateusz Morawiecki podczas spotkania z mieszkańcami Ciechanowa.
Szef rządu zaapelował jednocześnie do uczestników spotkania o nieskandowanie jego imienia. Proszę o taką troszeczkę inną atmosferę - poprosił.
Kornel Morawiecki urodził się w 1941 roku, z wykształcenia jest fizykiem. Zasłynął przede wszystkim jako założyciel i przewodniczący "Solidarności Walczącej", organizacji, której głównym hasłem było odzyskanie niepodległości.
W 1968 roku po raz pierwszy wystąpił przeciwko władzom PRL, uczestnicząc w wydarzeniach marcowych. W końcu lat 70. związał się z opozycją demokratyczną we Wrocławiu, był redaktorem drugoobiegowego "Biuletynu Dolnośląskiego". Po 1980 roku był działaczem "Solidarności" we Wrocławiu, a po wybuchu stanu wojennego ukrywał się.
W 1982 roku po rozłamie w podziemnej "Solidarności" stanął na czele "Solidarności Walczącej", która stała się najbardziej radykalną i bardzo mocno zakonspirowaną organizacją w latach 80.
Jako lider SW krytykował rozmowy Okrągłego Stołu, wzywał też do bojkotu kontraktowych wyborów 4 czerwca 1989. Jego ugrupowanie domagało się wtedy całkowicie wolnych wyborów.
Po 1990 roku stanął na czele Partii Wolności, krytycznie nastawionej do rzeczywistości III RP, m.in. do braku rozliczeń z komunizmem czy braku lustracji.
W 2010 roku startował w wyborach prezydenckich, a w 2015 roku został posłem, kandydując z list Kukiz'15. Był marszałkiem seniorem na pierwszym posiedzeniu Sejmu VIII kadencji. W 2016 roku odszedł z Kukiz'15 i założył ugrupowanie Wolni i Solidarni.
W wyborach 13 października 2019 jest kandydatem PiS w wyborach do Senatu w województwie podlaskim.