Uratował życie koleżance rażonej piorunem. "Wiedziałem, że nie mogę spanikować"

21-latek nie był na miejscu, gdy jego koleżanki zostały rażone piorunem. O całej sytuacji poinformowała go jedna z dziewczyn, która ocknęła się i zadzwoniła do niego.  Sylwia zadzwoniła do mnie i powiedziała, że Paulina nie żyje, nie oddycha, że serce jej nie bije. Chciała, żebym szybko przybiegł - relacjonował. Pobiegłem. Nie mogłem znaleźć Pauliny. W świetle błyskawic zobaczyłem w końcu, że ona leży przy torach - dodał.

Młody mężczyzna przyznał, że jeszcze nigdy w życiu nie reanimował człowieka i nie ma na ten temat żadnej specjalistycznej wiedzy. Nie miałem żadnego szkolenia. Wiedziałem tylko tyle, co z telewizji. Od razu zadzwoniłem po pogotowie, wziąłem panią na głośnomówiący i ono mówiła mi wszystko, co mam robić. Mówiła żebym cały czas reanimował, nie przestawał, żeby utrzymać migotanie komór. To trwało łącznie dwadzieścia minut do przyjazdu karetki - opisywał. W stresie wydaje się, że karetka jedzie godzinę, a to naprawdę są minuty. Najtrudniejszy moment to była 19 minuta. Widziałem pogotowie, widziałem już sygnały świetlne pogotowia i w pewnym momencie karetka zawróciła. Pomyślałem: "Nie przyjadą, nie znajdą nas tutaj". Wysłałem wtedy Sylwię, która też dzielnie się zachowała. Mimo, że sama została porażona, to wyszła do tych ratowników i pokazała im drogę - opisywał.

Obydwie nastolatki porażone przez piorun trafiły do lubelskiego szpitala. Jedna z nich była w stanie krytycznym. Niestety nie udało się jej uratować.

Druga, która pomagała starszemu koledze skierować pogotowie na miejsce, czuje się już znacznie lepiej. Byłem niedawno u niej. Wczoraj narzekała, że nie słyszy na ucho, że boli ją głowa, ale czuje się coraz lepiej - przyznał Wójtowicz w rozmowie z reporterem RMF FM.