Francuz Lucien Laurent był pierwszym piłkarzem, który zdobył gola w turnieju finałowym mistrzostw świata. Jak ustalili historycy futbolu, bramka padła 13 lipca 1930 roku o godzinie 15:19 w 19. minucie meczu Trójkolorowych z Meksykiem (4:1) na stadionie Pocitos w Montevideo.

Pierwszego hat-tricka ustrzelił napastnik argentyński Guillermo Stabile, który został królem strzelców pierwszych MŚ. 19 lipca 1930 roku w meczu z Meksykiem (6:3) trafił do siatki w 8., 17. i 80. minucie gry.
Pierwszego gola zdobytego głową przypisano Amerykaninowi Bertramowi (Bertowi) Patenaude, który popisał się takim zagraniem 13 lipca 1930 roku w 89. minucie spotkania z Belgią (3:0).
Pierwszy gol z rzutu karnego został zdobyty 19 lipca 1930 roku przez Meksykanina Manuela Rosasa w 42. minucie meczu z Argentyną (3:6). W 65. minucie Rosas uzyskał w ten sposób kolejną bramkę, ale wówczas trafił do siatki po dobitce. Wcześniej Argentyńczyk Adolfo Zumelzu dwukrotnie nie potrafił pokonać bramkarza Meksyku Oscara Bonfiglio, choć w meczu zdobył dwa gole.
Pierwszy rzut karny w mistrzostwach świata podyktował dla Chile 19 lipca 1930 roku, w 30. minucie meczu z Francją, urugwajski sędzia Tejeda. Strzał Guillermo Saavedry obronił Alexis Thepot. Tym samym Thepot stał się pierwszym bramkarzem, który obronił "jedenastkę" na mundialu. Spotkanie drużyna z Ameryki Południowej wygrała 1:0.
Autorem pierwszego gola z rzutu rożnego był reprezentant Kolumbii Marcos Coll w 68. minucie meczu z ZSRR (4:4), który odbył się 3 czerwca 1962 roku w Arice. Pokonanym bramkarzem był legendarny Lew Jaszyn.
Pierwszy gol samobójczy padł 16 lipca 1930 roku. Pechowcem okazał się autor innego historycznego trafienia (pierwsza bramka z rzutu karnego) Meksykanin Manuel Rosas, który umieścił futbolówkę w bramce swojej drużyny w 52. minucie meczu z Chile (0:3).
Pierwszy wykluczony z gry piłkarz to kapitan reprezentacji Peru Placido Galindo. Chilijski arbiter Alberto Warnken usunął go z boiska 14 lipca 1930 roku w spotkaniu z Rumunią (1:3), choć sędziowie nie karali wówczas czerwonymi kartkami. Rzecz działa się w 54. minucie gry, a według relacji z tamtych lat, sędzia pomylił się i zamiast ukarać brutalnie faulującego jednego z Rumunów, kazał opuścić plac gry protestującemu Peruwiańczykowi.
Pierwszy piłkarz, który zdobył bramki we wszystkich meczach turnieju finałowego, to Alcide Ghiggia - w 1950 roku wpisał się na listę strzelców w czterech spotkaniach reprezentacji Urugwaju. Osiem lat później Francuz Just Fontaine trafił do siatki w każdym z sześciu meczów swojej drużyny, a łącznie zdobył 13 goli. W 1970 roku również we wszystkich sześciu spotkaniach bramkarza rywali pokonał Brazylijczyk Jairzinho, który zakończył turniej z siedmioma golami. Rekordzistą mógł zostać w 2002 roku Brazylijczyk Ronaldo, jednak zdobył bramki w sześciu z siedmiu spotkań - z wyłączeniem półfinału.
Pierwszym - i jedynym dotąd - trenerem, który dwukrotnie triumfował w mistrzostwach świata, jest Włoch Vittorio Pozzo. Tytuły zdobył w 1934 i 1938 roku.
Pierwszym, który zdobył tytuły mistrza świata jako piłkarz i jako trener, był Brazylijczyk Mario Zagalo. Jako zawodnik triumfował w mundialu w 1958 i 1962 roku, a w roli szkoleniowca - w 1970 roku. Drugą szansę miał w 1998 roku, ale Canarinhos pod jego wodzą ulegli w finale Francuzom 0:3. Jego wyczyn powtórzył Niemiec Franz Beckenbauer, który był mistrzem świata jako piłkarz w 1974 roku, a 16 lat później cieszył się ze zdobycia Pucharu Świata jako szkoleniowiec.
Pierwsza transmisja telewizyjna miała miejsce podczas mistrzostw świata w Szwajcarii w 1954 roku. Nadano wtedy relacje z dziewięciu spotkań. Pierwszą satelitarną relację przeprowadzono z mistrzostw w 1966 roku, a sygnał z Anglii popłynął na kontynent amerykański.
Pierwszy mundial na kontynencie afrykańskim odbył się w 2010 roku w RPA.

(edbie)